Адам сөйлеген кездегі үш компоненті

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Адам сөйлеген кездегі үш компоненті. Аристотель "Риторика" атты еңбегінде адам сөйлеген уақытта міндетті түрде үш қомпонент қатысады деп жазады. Ол әсіресе, баяндау- шының бет-жүзінің, сөйлеуінің, сөзді тыңдап отырған адам дидарының бір-бірімен үндестігі мен үйлесімділігінің табиғилығын, шынайылығын ерекше атаған. Тыңдаушының өң-әлпетіне көз жүгірткен шешен өз сөзінің қаншалықты әсер еткенін (не керісінше) айқын байқайды.[1].

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ телевизиясы. Энциклопедия. — Алматы: “ҚазАқпарат”,2009, 1-т. — 640 б. ISBN 978-601-03-0070-5