Альфа-ингибитор

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Альфа-ингибитор (Жылылыққа төзімділігі бәсең ингибитор, Френсис ингибиторы) — жылуға төзімді мукопротеид, мысалы Э7000. Бірқатар ортомиксовирустардың гемагглютинация туғызуын тежейді, бірақ олардың инфекциялық қасиетіне әсер етпейді. Адам_ және жануар қан сарысуынан нейраминидазаның және риванолдың көмегімен шығарылады. Альфа-ингибитор өз қасиетін 75° ыстықта 30 мин. ішінде жояды. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Вирусология, иммунология, генетика, молекулалық биология. Орысша-қазақша сөздік. – Алматы, «Ана тілі» баспасы, 1993 жыл. ISBN 5-630-0283-X