Аға сұлтан

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Аға cұлтанхандық институтты жойғаннан кейін Ресей үкіметінің қазақ даласын отарлауды одан әрі тереңдету мақсатымен құрған әкімшілік-аумақтық округті басқарушының лауазымы.

Тәртібі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Алғашында хан-төрелердің тұқымы сайланған. Кейіннен хан тұқымдарының ықпалын әлсірету үшін “Аға сұлтандарды сайлау хақындағы” жаңа ережелер жасалып, айрықша қабілетімен танылған “қараларды” да сайлауға рұқсат берілді. Ресей үкіметінің “Сібір қазақтары туралы жарғысында” (1822) мынадай әкімшілік бөліктер белгіленді. 50-70 үй — бір әкімшілік ауыл, 10-12 ауыл — бір болыс, 15-20 болыс — бір округ. Аға сұлтанды болыс басқарушылары үш жылға сайлады. Алғашқы ашылған (1824) Қарқаралы округінің (бұрынғы Бөкейхан иелігі) аға сұлтаны Тұрсын Шыңғысұлы, Көкшетау округінің (бұрынғы Уәлихан иелігі) аға сұлтаны Ғұбайдолла (Абайділда) Уәлиханұлы болды. Шыңғыс Уәлиханұлы (Құсмұрын), Тезек төре (Ұлы жүз), Ерден Сандыбаев (Атбасар), Бексұлтан Ағадайұлы (Аягөз), Әділ Бөкейханұлы (Кіші жүз), Шалғынбай Бірәліұлы (Қарқаралы), Мұса Шорманұлы (Баянауыл) т.б. белгілі Аға сұлтандар шықты.[1]

Міндеті[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Аға сұлтанның басты міндеттері: Ресей билігін жүзеге асыру, алым-салық жинату, сауда керуендерінің қауіпсіздігін қамтамасыз ету, “бүлікшілерді” басу т.б. Үш жылдан кейін ақсүйек Аға сұлтанға Ресей армиясының майоры шені және дворяндық атақ берілді. Қарадан шыққандары кіші офицерлік хорунжий шенімен шектелді. (мысалы, Құнанбай Өскенбайұлы). Аға сұлтанның жылдық жалақысы 380 сом мөлшерінде белгіленді. Оларды халық дәстүрімен ақ киізге отырғызып көтерді. Бұл рәсім елдің әдетте арқа басы кеңіген, шаруасы түзелген тамыз айында жүзеге асырылды. Өздеріне қолайлы үміткерді өткізу үшін Аға сұлтан сайлауына орыс әкімшілігі ықпал жасап отырды. Отаршылдық билікті одан әрі күшейту мақсатындағы І Николай патшаның жаңа реформасына (19.5.1854) сай округ тарап, Аға сұлтан лауазымы жойылды. Аға сұлтан дар ұрпақтары 1867 — 68 жылдары реформа бойынша біршама жеңілдіктерге ие болды.[2]

Қарқаралы Округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

ФИО Басқару жылдары руы
1 Тұрсын Шыңғысов 1824-1845 төре
2 Құсбек Тәукин 1845-1849 төре
3 Құнанбай Өскенбаев 1849-1852 тобықты
4 Төлек Шыңғысов 1852-1861 төре
5 Тұрсын Шыңғысов 1861-1862 төре
6 Шалғынбай Біралин 1862-1868 төре

Ақмола сыртқы округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Аманқарағай округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Аякөз сыртқы округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Алатау округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Тезек Нұралин (Тезек төре)? [4]

Атбасар сыртқы округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Баянауыл Сыртқы Округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Шоң Едігеұлы (айдабол руынан, 1833 - 36)
  • Шорман Күшікұлы (қаржас, 1836 - 37),
  • Маман Абылаев (төре, 1837 - 38),
  • Бопы Тәтенұлы (төре, 1838 - 40),
  • Боштай Тұрсынбайұлы (айдабол, 1840 - 41),
  • Бердәлі Қазанғапұлы (бәсентиін, 1841 - 42),
  • Қазанғап Сатыбалдыұлы (1843 - 48),
  • Әли Көксалов (төре, 1848 - 51),
  • Ханқожа Тәтенұлы (төре, 1851 - 53),
  • Мұса Шорманұлы

Көкпекті округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

(1844 - 18?)

  • Қисық Тезе­ков (род Кенже – Мұрын)[6]

Көкшетау сыртқы округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ғұбайдолла Уәлиханов – 1824, 1832-1838.
  2. Жылғара Байтоқин – 1824-1826, 1838-1841.
  3. Тоқтамыс би – 1826-1827.
  4. Абылай Ғаббасов – 1829-1832.
  5. Әбілқайыр Ғаббасов – 1841-1845.
  6. Маңдай Тоқтамысов – 1845-1851.
  7. Әбдіғафар Маңдаев – 1852-1854.
  8. Пірәлі Ғаббасов – 1854-1857.
  9. Мұса Жылғарин – 1858-1860, 1866-1868.
  10. Шыңғыс Уәлиханов – 1860-1862, 1863-1866.
  1. Құспек Таукин – 1862-1863.[7]

Құсмұрын округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Үшбұлақ округі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Айбын. Энциклопедия. / Бас ред. Б.Ө.Жақып. - Алматы: «Қазақ энциклопедиясы», 2011. - 880 бет.ISBN 9965-893-73-Х
  2. Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3
  3. https://camonitor.kz/27994-kazahskiy-sultan-185-let-nazad-ukazal-mesto-buduschey-akmoly.html
  4. https://zheruiyq.kz/2201/altynemelge-sajahat/ Мұрағатталған 22 қазанның 2020 жылы.
  5. https://el.kz/news/archive/content-30795
  6. http://stom.tilimen.org/h-a-b-a-r-sh-i-s-i-v-e-s-t-n-i-k-semipalatinskogo-gosudarstven.html?page=15 Мұрағатталған 22 маусымның 2019 жылы.
  7. http://elib.nklibrary.kz/pdf/asyl-mura/zhylgara.pdf Мұрағатталған 9 желтоқсанның 2018 жылы.