Байкал қатпарлығы

Байкал қатпарлығы – кембрийге дейінгі дәуірдің соңы мен палеозойдың басындағы қатпарлық. «Б. қ.» терминін тектоникаға 1932 ж. Н.С. Шатский енгізді. Соңғы зерттеулер нәтижесінде Б. қ-ның ұзындығы 900 млн. жыл екені анықталды. Байкал тектогенезінің нәтижесінде Қазақстандағы Тянь-Шаньның біраз бөлігіндегі көптеген палеозойлық қатпарлы массивтердің ядросы байкалидтерден құралған. Байкалидтер мен жасы бір құрылымдар барлық континентте кең тараған. Қазақстанда – Ерейментау, Батыс Еуропада – ассинт, Солтүстік Америкада – гренвил, т.б. Б. қ. секілді қатпарлықтар. Б. қ. кезінде көптеген көне платформалар аумағында ірі авлакогендер жаралды.