Гальвани әдісімен жалату

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Гальвани әдісімен жалатуметалл бұйымдарының сыртқы бетінің физикалық-химиялық ерекше қасиеті болуы, әрі тоттанбауы және ажарлы болуы үшін электр тоғымен өте жұқа қабыршақ жалату процесі. Мысалы, мыс немесе жез бұйымдарының сыртына никель, хром, күміс, алтын жабу, ал болат темір бұйымдарын мырыш, қалайы, никель, мыс немесе хром жабу. [1].

Ең көп қолданылатын әдіс – гальваникалық. Бұл әдіс металды тұндыру мақсатында негізделген. Мұнда катод ретінде капталған бөлшектер, ал анод ретінде жай металл, бөлшектің сыртын каптайтын. Жұмыс барысында металдың аноды тұз түрінде электролитке өтеді. Бұл тұз электролитте иондарға ыдырайды. Оң зарядталған иондар тұрақты ток өрісінің әсерінен катодка карай қозғалады. Сонда бөлшектер металлдық бөлшектер түрінде тұнады. Теріс зарядталған иондар болса анодты ыдыратады.

Кейбір жағдайларда ыдырамайтын анодтарды қолданады (мысалы никельмен қаптағанда – қорғасыннан). Бұл жағдайда тұздар шығыны ваннаға өз мерзімді қосымша тұздардын толықтырылуы арқылы өтеді ,анодты еріту арқылы емес.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік. (Тау-кен ісі, кен байыту және металлургия салалары бойынша) Жалпы редакциясын басқарған Ә. Бектібаев. Алматы: Ғылым, 1999.ISBN5—628—00001—9