Дактилоскопия

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Дактилоскопия (грек. daktylos – саусақ және skopeу – қараймын, көремін, бақылаймын) — тұлғаны криминалистикалық сәйкестендіру, қылмыстық тіркеу және қылмыскерлерді іздестіру мақсатында саусақтарының ұшындағы тері өрнектерінін құрылысын зерттейтін криминалистиканың бөлімі.[1] 1877 жылы адам терісінің алақан беттеріндегі папиллярлық өрнектің өзгермейтіндігі туралы гипотезаны ұсынған ағылшын Уилья Гершельдің[2][3][4] идеяларына негізделген. Бұл гипотеза автордың Үндістанда полиция қызметкері ретінде қызмет ету барысында жүргізген ұзақ зерттеулерінің нәтижесі болып табылады.

1902 жылы 18 сәуірде Ұлыбританияда қылмыскерді анықтау үшін дактилоскопия алғаш рет қолданылды. Әлемнің әртүрлі елдері келесі бір жарым-екі онжылдықта дактилоскопиялық әдістерді енгізді. Әр саусақ іздерінде екі түрлі локальді және глобальді белгі болады.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақша заңдық түсіндірме сөздік-анықтамалық. — Алматы: «Жеті жарғы» баспасы, 2008 жыл. ISBN 9965-11-274-6
  2. «Michele Triplett’s Fingerprint Dictionary: H» (glossary), Michele Triplett, 2006, Fprints.nwlean.net webpage: Fprints-H Мұрағатталған 16 қазанның 2006 жылы..
  3. «Michele Triplett’s Fingerprint Dictionary: K» (glossary), Michele Triplett, 2006, Fprints.nwlean.net webpage: Fprints-K Мұрағатталған 16 қазанның 2006 жылы..
  4. Herschel, William J. The Origin of Finger-Printing (ағылш.). — Oxford University Press, 1916. — ISBN 978-1-104-66225-7.