Иван Михайлович Ботев

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Иван Михайлович - 1925 жылы 20 қыркүйек айында Кемеров облысы Яйский ауданы Верхо-Великосилький ауылда тұған. 1933-1941 жылы аралағында орта мектепте оқыды. Соғыс басталған кезде біздің ардагер 8 сыныпта оқыды. Отбасынан соғысқа алдымен әкесін ғана әкетті (сол соғыста әкесі жараланып госпиталға жіберіледі), Иванның өзін колхоздың трактор бригадасына жұмысқа алды. Осылайша он бес жасар бала он жеті жасқа толғанша екі жыл жауапты бөлімде жұмыс істеді. 1943 жылы оны Қызыл армия қатарына шақыртты. Оны бірден Воронеж мектебінің радио специалисттерінің қатарына қосты 1500 адамнан радио шеберлер взводы құрылды, сонын ішінде Иван Михайлович болды.1943 жылы қыркүйек айында біздің қаһарман оқуын бітіріп, Мәскеуге бағытталды. Содан Полтаваға бірінші гвардиялық механикалық корпус, 1004 бірінші гвардиялық дивизияға, жеңіл артиллериялық полкқа жіберілді. Соғыс жылдары 1-Белорус майданында шайқасқан.

Соғыстан кейінгі өмірі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Соғыс біткен соң 1945-1971 жылдар аралағында әскерде қатардағы жауынгерден зымыран күштері штаб басшысына дейін қызмет атқарған. Жеңісті Иван Михайлович Қазан қаласында тойлады. Бейбіт күндер болсада біздің қаһарман әскерде қызмет ете берді. Кәсіби өмірі Иван Михайловичті бүкіл Совет Одағы бойынша жүргізді. 1971 полковник шенімен зейнетке шықты. 2001 жылға дейін Ресей Федерациясының азаматтық жүйесінде қызмет атқарды. Жұбайымен 1 қыз және 2 немере және шөбере өсіріп, тәрбиелеуде. Ботев Иван Михайлович «ІІ дәрежелі Отан соғысы» ордені, «Германияны жеңгені үшін» медалі, «Ерлігі үшін» медалі, «Әскери еңбегі үшін» медалдарымен марапатталған. 2012 жылы Ресейден Қазақстанға көшіп келді. Осы жасына қарамастан Иван Михайлович позитивті, белсенді және жастармен өмірлік тәжірибесімен қуана бөліседі.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]