Ирншоу теоремасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ирншоу теоремасы - бір-бірінен белгілі бір шекті қашықтықта орналасқан және тыныштықта тұрған нүктелік зарядтар жүйесінің орнықты болмайтындығын тұжырымдайтын электростатиканың негізгі теоремаларының бірі.

Мұны ағылшын физигі және математигі С. Ирншоу дәлелдеген (19 ғасырда). Ирншоу теоремасы зарядтардың статикалық жүйесінің потенциалдық энергиясы өзінің ең аз мәніне ие бола алмайды деген тұжырымды негізге алады. Потенциялдық энергияның ең аз мәнінің болуы жүйенің орнықты тепе-теңдігінің шарты болып есептеледі. Ирншоу теоремасы атом теориясының дамуында үлкен роль атқарды. Ирншоу теоремасы атом тек электрлік күшпен байланысқан қозғалмайтын зарядтардан құрыла алмайды, яғни атом - статикалық емес, динамикалық жүйе деп ұйғаруға мүмкіндік береді. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы ,5 том.

Сыртқы сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]