Күлкі сөз
Күлкі сөз - адамға эмоциялық жағынан әсер ететін, көңіл-күйдің құбылуына елеулі ықпал ететін сөз қолданысы. Адамның арына тию тұрғысынан күлкі сөз бірнеше түрге бөлінеді. [1].
Адам ауырлайтын да, ауырламайтын да күлкі бар. Ауыр күлкінің аты мазақ, мысқыл болады да, женіл күлкінің аты сықақ, қулық болады. Ең жеңілі ойын сөз; оны әзіл деп айтамыз. а) Мазақ қылу біреудің кемшілігін, мінін айтып күлу болады. Әдебиет жүзінде мазақ қылу кемшілік пен мінді әшкерелеп, жұртқа жаю болады. Мазақ түрінде күлудің ауыр болатын себебі осыдан. ә) Мысқылдау сөздің өңін теріс айналдырып айту. Бұлай айту кекесін болады. Кекесін сөз зілді болады. Мысқыл сөздің ауыр тиетін себебі осы. б) Сықақ пен қулық күлкі сөздің, асылында, ауырламайтын түрлері. Бұлар ауырлайтын түрге айналса, онда олар сықақ та, қулық та болмай, мазақ пен мысқылдың бірінің түріне түсіп кетеді. А.Байтұрсынов.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ телевизиясы. Энциклопедия. — Алматы: “ҚазАқпарат”,2009, 1-т. — 640 б. ISBN 978-601-03-0070-5
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|