Лана Дель Рей

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Лана Дель Рей
ағылш. Lana Del Rey
Сурет
Лана Дель Рей (2019)
Негізгі ақпарат
Туған кездегі есімі

Элизабет Вулридж Грант

Туған күні

21 маусым 1985 (1985-06-21) (38 жас)

Туған жері

Нью-Йорк, АҚШ

Белсенділік жылдары

2005 — қазіргі уақыт

Мемлекет

 АҚШ

Мамандықтары

әнші

Дауыс түрі

контральто

Аспаптары

гитара

Жанрлары

дрим-поп[1]
рок[2]
инди-поп

Лақап аттары

Lana Del Rey

Лейблдері

Interscope Records, Polydor Records, Stranger, 5 Points

lanadelrey.com

Элизабет Вулридж Грант (ағылш. Elizabeth Woolridge Grant; 21 маусым, 1985, Нью-Йорк, АҚШ), Лана Дель Рей (ағылш. Lana Del Rey) есімімен белгілі — америкалық әнші және әндердің авторы. Музыкасында Американың 1950-1960 жылдардағы поп-мәдениетіне көптеген сілтемелер бар, ұқсастықтар көп. Музыкасы қайғылы қарым-қатынас туралы баяндайды және меланхолия көптігімен белгілі.

Балалық шағы, бастапқы жылдары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Элизабет Вулридж Грант 1985 жылы, 21-ші маусымда Нью-Йорк қаласы, Манхэттен ауданында дүниеге келеді. Әкесі, Роберт Ингланд Грант-кіші бұрын Grey Group компаниясында копирайтер болған, қазіргі кезде кәсіпкер. Анасы, Патриция Энн орта мектепте мұғалім қызметін атқарады. Лананың сіңілісі Кэролайн мен ағасы Чарли бар. Атасы, Роберт Ингланд Грант көптеген атақты компаниялардың вице-президенті және инвестициялық банкирі болды.

Лана балалық шағын Лейк-Плэсид, Нью-Йорк штатындағы ауылда өткізеді. Сол жерде Католиктік бастауыш мектепті бітіреді. Бала кезінен Шіркеу хорының мүшесі және канторы болады. 15 жасында алкогольдік ішімдік қолданып, Кент мектебіне ауысады. Лана сұхбатында жасөспірім кезінде дос табуда қиындықтар болғанын айтады.

Мектеп бітірген соң Дженесеодағы мемлекеттік Нью-Йорк университетіне түседі. Бірақ ол оқуды тастап Лонг-Айлендтағы туыстарының үйіне көшіп, шағын кафеде даяшы болады. Сол кезде көкесі оған гитара аспабында ойнауды үйретеді. Солай Элизабет өлең жаза бастайды, сол туындыларымен түнгі клубтарда түрлі лақап аттармен шығып, ән салатын. Бірнеше жанкүйерлері пайда болды.

Келесі жылы 19 жасында Фордем университетіне, философия факультетіне түседі. Бронкс қаласынан Нью-Джерсиге кетіп, волонтерлікпен айналыса бастайды. Үйсіз балаларға жәрдем беріп, ішімдік және есірткі тәуелділігіне қарсы жобаларға қатысады.

Жеке өмірі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Жас кезінде ішімдікті көп ішкен , бірақ 2004 жылдан бастап тоқтатты. Сұхбат кезінде Кент мектебінің көмектескендігін айтқан.

2011 жылдың тамызынан 2014 жылдың маусымына дейін Kassidy тобының әншісі Барри Джеймс О'Ниллмен қарым-қатынаста болды. Одан кейін 7 жыл бойы лейбл басшысымен болған, Лана кейін сұхбаттарда оның үлкен әсер еткенін айтады және әлі күнге шейін жақын достар болып келеді.

Нью-Йорк пен Лондонда тұрған соң Лос Анджелес штаты,Кореа-таун қасындағы Хэнкок саябағына жақын жерге көшіп, ағасы мен сіңілісімен тұрады.

2015 жылы үйіне жанкүйері кіріп кеткендіктен Малибуға көшеді. 2016 жылдың қыркүйегінде Студио Сити,Лос Анджелестен 2 зәулім үй алады. Католиктік көз қарастарды ұстанған. Феминизмге қызықпайды. Лақап атын Делрей-Бич жеріне қатысты қойды. Ол жерде халық есірткі тәуелділігімен күрескен.

Денесінде бірнеше татуировка бар. Сол қолында әжесі, Мадленге арналған "М" әрібі және "Paradise"(ағыл. Жұмақ) сөзі бар. Сол қолындағы саусағында "Die young"(ағыл. Жас кезінде қайтыс бол) жазуы бар. Оң қолында сүйікті 2 жазушысының аты және "trust no one" (ағыл. Ешкімге сенбе) дәйексөзі бар.

Бірнеше атақты жұлдыздармен достық қарым-қатынаста. Мысалы: The Weeknd, Marina and the Diamonds , Кортни Лав және т.б.

Карьерасы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2005-2010: Карьерасының басталуы және бастапқы туындылары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Элизабет Вулридж Грант ән жазып бастап жүрген кезде "Лиззи Грант" лақап атымен клубтарда шығып жүрді. 2005 жылдың көктемінде, колледжде оқып жүрген кезінде Дел Рей "АҚШ Авторлық құқық кеңсесінде" жеті әннен тұратын кеңейтілген альбомын тіркейді; қолданбаның атауы Rock Me Stable болды, сонымен қатар оның екінші атауы "Young Like Me" болды.[3] 2005 және 2006 жылдар аралығында Лана "Sirens" деп аталатын акустикалық альбомын жазады, ол 2012 жылдың ортасында желіде тараған May Jailer жобасының[4] бөлігі ретінде ғаламторда танымал болады.

Лананың алғашқы көпшілік алдында өнер көрсетуі 2006 жылы Уильямсбургтегі ән жазу конкурсінде болды. Сол кезде ол Дэвид Нихтернге тиесілі "A&R 5 Points Records" тәуелсіз лейблінің өкілі Ван Уилсонмен танысады.[5] 2007 жылы Фордхэмде жоғары курс оқып жүрген кезінде No Kung Fu, 5 Points Records-ка өзінің демо-жазбалардан құралған акустикалық таспаларын ұсынды, ол оған 10 000 долларға жазба келісім-шартын ұсынды. Ол ақшаны Нью-Джерси штатының Солтүстік Берген қаласындағы Manhattan Mobile Home Park-ке көшу үшін пайдаланды және продюсер Дэвид Канмен жұмыс істей бастады.[6]

Дел Рей Фордхэмді 2008 жылы философия бойынша өнер бакалавры дәрежесімен бітірді, содан кейін ол Лиззи Грант рөлінде Каннның қойылымымен үш тректі Kill Kill EP шығарды.[7] Ол былай түсіндірді: "Дэвид менің демо нұсқамды алғаннан кейін бір күн өткен соң ғана бірге жұмыс істеуге келісті. Ол өте адал продюсер ретінде танымал және жәй ғана поп емес музыка жасауға қызығушылық танытты".[8]

2011-2013: Born to Die және Paradise-пен серпіліс[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2011 жылы Дель Рей YouTube арнасына өзінің веб-камерасында ән айтып тұрған кадрлармен араласқан винтажды кадрлары бар "Video Games" және "Blue Jeans" әндеріне арнап өзі жасаған музыкалық бейнелерді жүктеді.[9] "Video Games" музыкалық бейнебаяны ғаламтордағы вирустық сенсацияға айналды, бұл Дел Рейге Stranger Records-қа әнді дебюттік сингл ретінде шығаруға қол қоюға әкелді.[10] Ол The Observer басылымына: "Мен бұл әнді бірнеше ай бұрын желіге жүктеп қойғанмын, өйткені бұл менің сүйікті әнім еді. Шынымды айтсам, бұл жалғыз ән емес еді, бірақ адамдар оған шынымен жауап берді". Ол жарыққа шыққаннан кейін бірден хитке айналды. Бұл ән оған 2011 жылы қазанда "Next Big Thing" номинациясында Q сыйлығын[11] және 2012 жылы "Best Contemporary Song" үшін Ivor Novella-ны алды.[12] Сол айда ол Interscope Records және Polydor компанияларымен екінші студиялық альбомы "Born to Die" шығару үшін бірлескен келісімге қол қойды.[13] Ол осы уақыт аралығында "Лана Дель Рей" есімін қабылдады. "Born to Die" дебюттік альбомы 2012 жылдың қаңтарында ресми түрде жарыққа шықты. Ол бүкіл әлемде танымалдылыққа ие болып, 11 елде бірінші нөмірге ие болды. Ол 2012 жылы 3,4 миллион данамен сатылып, жылдың ең көп сатылған бесінші альбомы болды.

"Paradise" альбомы 2012 жылдың 12 қарашасында дербес шығарылым ретінде шығарылды, сонымен қатар Дель Рейдің бұрыңғы альбомы Paradise-тегі қосымша 8 трекпен біріктіріп Born to Die: The Paradise Edition жарыққа шықты. Paradise алғашқы аптасында 67 000 данамен сатылып, Billboard 200 тізімінде 10- шы орында шығып АҚШ-тағы үздік 10 альбом тізіміне кіретін екінші альбомы болып белгіленді.[14] Сонымен қатар ол 56-шы жыл сайынғы Грэмми сыйлығында "Үздік поп-вокалдық альбом" номинациясына ие болды.[15] Дел Рей қараша айында 2012 MTV Europe Music Awards марапатында бірнеше номинацияға ие болды және "Үздік балама орындаушы" (ағылш. Best Alternative performer) жүлдесін жеңіп алды.[16]

Лана 2013 жылдың маусымында Энтони Мандлер түсірген "Paradise" тректеріне негізделген "Tropico" музыкалық қысқаметражды фильмін басқарды. Дель Рей фильмді 2013 жылы 4 желтоқсанда Голливудтағы Cinerama Dome кинотеатрында көрсетті. 6 желтоқсанда саундтрек цифрлық дүкендерге шығарылды.

2014-2016: Ultraviolence, Honeymoon және киножұмыстары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2014 жылдың 26 қаңтарында Лана 2014 жылы дарк-фэнтези жанрындағы "Малефисента" (ағылш. Maleficent) фильмі үшін "Once Upon a Dream" әніне каверін шығарды.[17] Paradise альбомы аяқталған соң Дэн Ауэрбахпен бірге Дель Рей Ultraviolence атты келесі альбомын жаза бастайды.[18] Ultraviolence 2014 жылдың 13 маусымында шығарылды және 12 елде, соның ішінде АҚШ пен Ұлыбританияда бірінші орынға шықты. Алғашқы аптасында әлем бойынша 880 000 данасы сатылуына[19] "West Coast", "Shades of Cool", "Ultraviolence", and "Brooklyn Baby" синглдары шығуы себеп болды. Лана "Ultraviolence" бейнебаянын түсіргеннен кейін фотограф Франческо Каррозинимен кездесе бастады; екеуі бір жылдан астам уақыттан кейін 2015 жылдың қарашасында ажырасқан.[20]

Лананың келесі төртінші студиялық альбомы Honeymoon 2015 жылдың 18 қыркүйегінде[21] музыка сыншылары тарапынан жоғары бағаға ие болды.[22] Оның алдыңғы жұмысы сияқты бұл альбом да бірден хит болып "US Billboard 200" тізімінде екінші орынға шықты. Альбом шығар алдында Дель Рей "Honeymoon" тректерін, "High by the Beach" синглын және "Terrence Loves You" жарнамалық синглін алдын ала шығарды. 2015 жылдың мамыр айында Honeymoon альбомы шығарылмас бұрын Дель Рей "Endless Summer Tour" атты концерттік турға шықты, онда Кортни Лав (ағылш. Courtney Love) пен Гримс (ағылш. Grimes) болды. Сонымен қатар, Дел Рей 2015 жылы 28 тамызда шыққан Weeknd тобының Beauty Behind the Madness альбомындағы «Prisoner» трегін бірлесіп жазған және сол тректе вокал орындаған.[23]

2017-2019: Lust For Life және Norman Fucking Rockwell![өңдеу | қайнарын өңдеу]

2017 жылы Дель Рей өзінің жаңа "Lust For Life" альбомын жарыққа шығарды. 2019 жылы ол Майли Сайрус және Ариана Грандемен бірлесіп "Чарлидың періштелері" комедиялық фильміне "Don't Call Me Angel" атты басты саундтрек синглі бойынша жұмыс жасады. Сонымен қатар сол жылы ол "Looking for America" синглін де шығарды.

Дискографиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Студиялық альбомдары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Шағын-альбомдары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қолтаңба[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Signature

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ultraviolence (маусым 16, 2014). Тексерілді, 25 шілде 2014.
  2. Lana Del Rey Is Rock's Saddest, Baddest Diva: Inside the New Issue. Тексерілді, 8 желтоқсан 2014.
  3. "Registration Number / Date: PAu002950687 / April 25, 2005". Digital Spy. 2005.
  4. "The Greatest Lana Del Rey Songs That Never Made an (Official) Album". I-D. Vice. Hellyer, Isabelle (18 сәуір, 2017).
  5. "Williamsburg Live Songwriter Competition 2006 (WLSC 2006): Prizes". Түпнұсқадан 2007 жылдың 13 қазанында мұрағатталған.
  6. Sowray, Bibby (10 ақпан, 2012). "Lana Del Rey Biography, Quotes and Facts". Vogue. Түпнұсқадан 2012 жылдың 3 қазанында мұрағатталған.
  7. C. Sullivan, Felicia (February 20 ақпан, 2009). "Interview: Singer/Songwriter Lizzy Grant on Cheap Thrills, Elvis, The Flamingos, Trailer Parks, and Coney Island". The Huffington Post. Түпнұсқадан 2016 жылдың 11 желтоқсанында мұрағатталған.
  8. Calvert, John (4 қазан, 2011). "Original Sin: An Interview With Lana Del Rey". The Quietus. Түпнұсқадан 2012 жылдың 21 шілдесінде мұрағатталған.
  9. Dobbins, Amanda (21 Қыркүйек, 2011). "Meet Lana Del Rey, the New Singer Music Bloggers Love to Hate". New York. Түпнұсқадан 2011 жылдың 12 желтоқсанында мұрағатталған.
  10. "Lana Del Rey signs to Stranger!". Stranger Records. 30 Маусым, 2011. Түпнұсқадан 2011 жылдың 18 желтоқсанында мұрағатталған.
  11. Larsen, luke (25 Қазан, 2011). "Lana Del Rey Wins Q Award, Says Album Due Out January". Paste. Wolfgang's Vault. Түпнұсқадан 2012 жылдың 28 қаңтарында мұрағатталған.
  12. Corner, Lewis (17 Мамыр, 2012). "Adele, Lana Del Rey, Take That win at Ivor Novellos 2012". Digital Spy. Түпнұсқадан 2012 жылдың 25 маусымында мұрағатталған.
  13. Savage, Mark (27 Қаңтар, 2012). "Love, the law, and Lana Del Rey". BBC News. Түпнұсқадан 2012 жылдың 3 ақпанында мұрағатталған.
  14. "Lana Del Rey Debuts at No. 10 on Billboard 200 With 'Paradise' EP (Interscope/Polydor)". Santa Monica, California. PR Newswire. 21 Қараша, 2012. Түпнұсқадан 2013 жылдың 5 маусымында мұрағатталған.
  15. "Lana Del Rey". Grammy Awards.
  16. McGovern, Kyle (12 Қараша, 2012). "MTV EMAs 2012: Taylor Swift Is Popular in Europe, Too". Spin. Түпнұсқадан 2015 жылдың 25 қарашасында мұрағатталған.
  17. ""Maleficent" to Feature "Once Upon a Dream" by Lana Del Rey". Stitch Kingdom. Түпнұсқадан 2014 жылдың 25 қаңтарында мұрағатталған
  18. "Lana Del Rey announces new album title: Ultraviolence". The Guardian. London, UK. December 5, 2013. ISSN 0261-3077. OCLC 60623878. Түпнұсқадан 2014 жылдың 15 сәуірінде мұрағатталған.
  19. "Lana Del Rey's 'ULTRAVIOLENCE' (Interscope/Polydor UK) Debuts At No. 1 in Twelve Countries Including U.S. & U.K., Plus Top 5 in Eight Other Countries". PR Newswire. June 25, 2014. Түпнұсқадан 2014 жылдың 30 маусымында мұрағатталған
  20. Heller, Corinne (11 Қараша, 2015). "Lana Del Rey and Boyfriend Francesco Carrozzini Split: Report". E!.
  21. Lipshutz, Jason (14 Тамыз, 2015). "Lana Del Rey's 'Honeymoon' Album Gets Sept. 18 Release Date". Billboard. Түпнұсқадан 2015 жылдың 16 тамызында мұрағатталған.
  22. "Reviews for Honeymoon". Metacritic. Түпнұсқадан 2015 жылдың 20 қыркүйегінде мұрағатталған.
  23. Carley, Brennan (4 Тамыз, 2015). "The Weeknd's New Album Features Lana Del Rey". Spin. Түпнұсқадан 2015 жылдың 13 желтоқсанында мұрағатталған.

Сыртқы сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]