Лауэграмма

Лауэграмма — рентген сәулелерінің көмегімен алынған қозғалмайтын монокристалдың дифракциялық кескіні. М. Лауэның (1879 — 1960) есімімен аталған. Лауэграммада дифракциялық максимумдер (суреттегі қара дақтар) конустық қималар бойынша орналасады; оның төбелері рентген сәулелерінің түзу таралған (шашыраңқы емес) шоғы мен фотопленканың қиылысында жатады. Лауэграмма кристалдар симметриясы осьтерінің бағытын, яғни оның кристаллографилық осьтерінің бағдарын анықтауға мүмкіндік береді (бұл, әсіресе, қырланбаған кристалдар үшін маңызды). Сондай-ақ, Лауэграммадағы дақтардың орналасу қарқындылығына қарай кристалдардың жетілгендік дәрежесі туралы айтуға, сөйтіп, оның кейбір ақауларын (блоктылығы, мозайкалығы, ішкі деформациясы, т.б.) анықтауға болады.