Майкельсона-Морли тәжірибесі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Майкельсона-Морли тәжірибесі (Мichelson-Morley experiment), эфирге қатысты Жердің жылдамдығын анықтаудың тәжірибесі яғни кеңістіктегі гипотетикалық орта. [1].

Бұл ертеректе жарық сәулелерін тасушы болып жорамалданған. Тәжірибе 1881 жылы Берлинде алғаш рет сөз болды, кейін 1887 жылы Майкельсон және Эдвардо У.Морлимен (1838-1923) бірге АҚШ-та анықталады.

Тәжірибелік құрылымның көрінісі

Тәжірибенің негізгі идеясы – егер жарықтың жылдамдығы эфирге қатысты тұрақты болып қала берсе, онда Жердің қозғалыс бағытымен сәйкес келетін бағыт бойынша жарықтың жылдамдығымен, Жердің қозғалысына перпендикулярлығымен жарықтың жылдамдығын салыстыра отырып, Жердің қозғалысын табуға болады. Тәжірибеде ешқандай айырмашылық болмады, оның нәтижесі эфир теориясына деген сенімсіздікке алып келді. А.Эйнштейн 1905 жылы осы теорияның негізінде жарықтың жылдамдығы үнемі универсалды болатынын болжайды.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Britanica настольная энциоклопедия. Том І «АСТ-Астрель» Москва, 2006. ISBN 978-5-17-08532-4 (T.1) (ACT) ISBN 978-5-271-1512-0 (T.1) (Aстрель)