Николай Константинович Черкасов
Николай Константинович Черкасов (орыс. Николай Константинович Черкасов; 1903 жыл 27 шілде, Санкт-Петербург — 1996 жыл 14 қыркүйек, Ленинград, Ресей) - орыс кеңес актері, қоғам қайраткері, КСРО халық артисі (1947). 1
Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Теміржолшы отбасысында туған. 1926 жылы Ленинградтың сахна өнері институтын бітірді. 1926 – 32 жылы Ленинград театрларында (Жасөспірімдер және Әзіл-ысқақ театрларында тағы басқа) ойнап, эстрадада өнер көрсетті. 1933 жылдан өмірінің соңына дейін Ленинградтың академиялық драма театрында қызмет етті. Осы театрда Ваарлам (Пушкиннің «Борис Годуновында»), Бірінші Петр (А. Н. Толстойдың осы аттас драмасында), Горький (А. Я. Каплер мен Т. С. Златогорованың «Ленин» пьесасында), Маяковский (Катанянның «Олар Маяковскийді білгенінде»), Хлудов (Булгаковтың «Босуында») тағы басқа рольдерді ойнаумен өзінің түрлену өнерінің үздік шебері екенін байқатты. Орындайтын кейіпкерлерінің мінез ерекшелігін дәл табушылық, азаматтық әуен мен кең тыныстылық – оның актерлік өнеріне тән қасиет. 1927 жылдан киноға түскен: Полежаев («Балтық депутатында», 1937), патшазада Алексей («Бірінші Петрде», 2 сериялы, 1937 – 39), Дон Кизот (осы аттас фильмде, 1957), Дронов («Бәрі де адамдарға қалдыда», 1963) тағы басқа. Ол Александр Невский (осы аттас фильмде, 1938), Иван Грозный (осы аттас фильмде, 2 сериялы; 1945,1958), Попов («Александр Поповта», 1949), Стасов («Мусоргский» мен «Римский – Корсаковта», 1950 – 51) секілді тарихи тұлғаларды жасады.
Ұлы Отан соғысы жылдары Алматыда болды. «Совет актерінің жазбалары» (1953), «Төртінші Дон Кихот» (1958), «Театр мен кинода» (1961) тағы басқа кітаптардың авторы.
1 – 2-сайланған РКФСР Жоғарғы Кеңесінің және 3 – 4-сайланған КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты. Бейбітшілікті қорғаудың кеңестік комитетінің мүшесі болды. КСРО Мемлекет сыйлығы (1941, 1946, 1950, 1951 жылы екі рет) мен Лениндік сыйлықтың лауреаты. 2 рет Ленин орденімен және 3 рет Еңбек Қызыл Ту орденімен, медальдармен марапатталған.[1][2][3]