Нысан мұнай-газ конденсат кен орны

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Нысан мұнай-газ конденсат кен орны, Батыс ЕлемесКаспий маңы ойпатының оңтүстік-шығысында, Маңғыстау облысы, Бейнеу ауданы, Боранкөл ауылынан оңтүстік-шығысқа қарай 40 км жерде орналасқан. Кен 1987 жылы ашылған.

Геологиялық құрылымы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Төменгі бор мен жоғарғы юраның мұнайлы көтерілімі ендікке жуық бағдарланған брахиантиклиналь. Жоғарғы жіне ортаңғы юра шөгінділердін өнімділігі анықталған, осылардың қатқабатындағы 9 номенклатуралық қабаттың алтауында мұнай мен газдың иірімдері бар.

Жатыс сипаты[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Коллекторлары терригендік, кеуекті. Мұнайлы иірімдерде жалпы тиімді қалыңдықтар 1-35 м-ге, мұнайға қаныққан қалыңдығы 1-20,2 м-ге дейін өзгеріп отырады. Иірімдердің биіктігі 1,6- 32,5 м-ге дейін ауытқиды. Юра иірімдерінің бастапқы қабаттың қысымы 24,6-27,9 МПа, температура 83°С-қа жетеді. Қабаттар мен блоктар бойынша мұнай шығымдары 19,2-140,9 м3/тәулікке, кейде 216 м3/тәулікке, газдікі 24-26,9 м3/тәулікке дейін өзгереді.

Мұнай құрамы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Келловей иірімінің мұнайы ауыр, тығыздығы 884 кг/м3, аз күкіртті, аз парафинді. Орта юра мұнайының тығыздығы жеңілден (845-855 кг/м3) ауырға дейін (877-907 кг/м3) ауытқиды, аз күкіртті, аз парафинді, шайырлы (6,3-12,4%). Келловей иірімінің конденсатының тығыздығы 740- 760 кг/м3, ондағы күкірт мөлшері 0,15%, 0,1-0,7% асфальтты шайырлы заттар, парафині аз. 7 мм штуцерде шығымы 44 м3/тәулік, газдағы мөлшері 10 м33. Мұнайда еріген газ құрамында 55-85% метан, 5,4-14% этан, 1,9-7% пропан, 1,3-5,2% бутан, 2,6%-ға дейін метанның жоғары гомологтары болады.

Газ құрамы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Газ құрамында азот (1,75%), болмашы мөлшерде көмір қышқыл газы] бар. Бір қабаттағы еркін газда 81% метан, 9% ауыр көмірсутектері, басқа бір қабатта метанның мөлшері 45,97%, ал ауыр көмірсутектерге 50%-ға дейін үлес тиеді. Қабат сулары хлор-кальций типті тұздық. Иірімдердің режимі мұнайда еріген газдың білінуімен серпімді суарынды. Кен пайдалануға 1996 жылы берілген.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Атамекен Географиялық энциклопедия. Алматы 2011 ISBN 9965-893-70-5