Пироэлектрлік
Пироэлектрлік (грек. рyr — от) — кейбір диэлектрлік кристалдарды қыздырғанда немесе суытқанда олардың беттерінде қарама-қарсы таңбалы электр зарядтарының пайда болу құбылысы. Беттік зарядтың тығыздығы температураның өзгеру жылдамдығына тура пропорционал. Егер температураның өзгеру жылдамдығы зарядтың релаксациялану жылдамдығынан жоғары болса, онда электрлеу қарқындылығы максимал мәніне жетеді. Пироэлектрлікті ағылшын ғалымдары Дж.Кантон (1718 — 72) және Д.Брюстер (1781 — 1868), француз ғалымдары Р.Ж. Аюи (1743 — 1822) және П.Кюри зерттеген.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VII том
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |