Полярографиялық максимумдар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Полярографиялық максимумдар. Кейде шекті ток толқыны полярографиялық қисықтарда өзінін ең жоғаргы биік шоқтығына жеткеннен кейін де тұракты болмай, оның одан әрі жоғарылауы (не төмендеуі), яғни қисықтың максимумы байқалады. Мұндай максимумдар (биік шоқтықтар) талдау нәтижесінде полярографиялық қисықтың бұрмалануына, сөйтіп едәуір қателіктерге келтіреді. Максимумдар толқынның шын мәнінен екі не одан да көп рет жоғары болатын өркеш не сүйірше түрінде болуы мүмкін . Максимумдарды бірінші және екінші текті деп бөледі. Сүйірше шоқтықтарды бірінші текті, жаймалау өркешті шоқтықтарды екінші текті деп атайды. Бірінші текті максимумдар барлық электрактивті бөлшектер үшін фонның сұйытылған ерітінділерінде жиі пайда болады: катиондарда, аниондарда, молекулаларда сулы және сусыз ортада олардың тотығуы және тотықсыздануы кезінде пайда болады. Мұнымен қатар, оң және теріс максимумдар түрі де кездеседі: біріншісі, электр капилляр қисығының оң тармақшасына сәйкес кезінде, ал екіншісі, қисыктың теріс тармақшасы кезінде пайда болады. Бұл құбылыс өсіп келе жатқан тамшы маңындағы ерітіндіні араластырған сәтте сынап тамшысының беткі қабатына иондардың адсорбциялану құбылысымен түсіндіріледі. Потенциалды бергенде сынап бетінде судың дипольді молекуласы мен иондар адсорбциялануын туғызуға қабілетті, әртекті электр өрісі пайда болады, өйткені электролиздің басында адсорбция жылдамдығы иондардың разряды жылдамдығынан артық болады да, тамшы бетінде деполяризатор көбірек жиналып, ток шамасы Es жеткенде, ток өлшемі шекті тоқтан артық болады. Ал екінші тектегі максимум сынап тамшысының капиллярдан үзіліп, түскен сәтте пайда болады. Бірінші және екінші тектегі максимумдар бір мезгілде пайда болуы мумкін. Әдетте, оларды кейбір бояулар мен желатин сияқты беткі активті органикалық заттарды қосу арқылы жояды. Максимумдарды басу үшін ионсыз детергент Х-100 гритонды пайдаланады (10мл яғни ~ 0,1мл 2% ерітінді қосады). Алайда оны көптеп қосуға болмайды, өйткені өлшеу мәні өзгеріп, максимум орнына жарты толқын потенциалының ығысуы шығады. Мұны кей деполяризатор концентрациясын таңдап, реттеу арқылы да болдырмауға болады. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Құлажанов Қ.С.Аналитикалық химия: II томдық оқулық . II - том. Оқулық. Алматы:«ЭВЕРО» баспаханасы, 2005. - 464 б. ISBN 9965-680-95-7