Саңғыл

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

СаңғылОрта жүз қоңырат тайпасының құрамындағы ру. Шежіре деректері бойынша Әмір Темірден жеңілген Едігенің Маңғыт руын Саңғыл би өзі басқарған Қарақытай руымен біріктіп Маңғыт-қытай "Маңғытай" бірлестігін құрады. Кейіннен Қазақ хандығы құрылған кезде Маңғыттар "Маңғытай" атын сақтап, Қарақытай руы Саңғыл бидің атымен "Саңғыл" атты екі рулы елге бөлінеді. Осыдан "Маңғытай-саңғыл бір туған",-деген тәмсіл қалған екен.

Саңғыл ағысай, самай, нұрсай, қошқар, қаратілес, тиес деген аталарға бөлінеді. Саңғылдар 1917 жылға дейін Сырдария облысының Түркістан у-нде, Қаратаудың теріскейі мен күнгейінде, Қозмолдақ, Сызған, Күмісті, Бақырлы, Үштөбе, Жартытөбе, Мыңшұқыр, Шылбыр, Көкіш деген жерлерді (қазіргі Оңтүстік Қазақстан облысы Созақ, Түркістан аудандары) мекендеген. Ноғайқора, Көкшеқұм болыстарын құраған. Ұраны — Мүлкаман, таңбасы жалпы қоңыратқа ортақ "П" (босаға).[1]

Тұлғалар[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Энциклопедиясы, 7 том