Сейсмикалық барлау

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сейсмикалық барлау - жер қойнауының құрылысын, заттық құрамын, кернеулік жағдайын зерттеу мақсатында әртүрлі типтегі сейсмикалық толқындарды қоздыруға және тіркеуге негізделген барлаудың геофизикалық әдістерінің жиынтығы. Жасанды қоздырылған сейсмикалық толқындар жер қойнауына қарай тарағанда өзінің жолында құрамы мен физикалық, механикалық қасиеттері әр-түрлі таужыныстарды кездестіреді. Әр-түрлі таужыныстар ауқымында сейсмикалық энергияның біразы шағылады, өзге бөлігі сынады да үлкен тереңдіктерге кетеді. Шағылған толқындар қоздырылған орынға таяу жерде жер бетіне оралады, сынған толқындар жоғарылаған жылдамдықтармен қабаттардан өтіп, қоздырылған орнынан едәуір қашықтыққа кетеді. Сейсмикалық барлауда негізінен қума толқындар пайдаланылады. Ең көп тараған шағылған толқындар әдісі 7-10 км-ге дейінгі тереңдіктерде 1-2% дәлдікпен таужыныстар ауқымын картаға түсіруге мүмкіндік береді. Әдістің туындысы болып табылатын ортақ терең нүктеден шағылған қажет сигналдарды жинақтау түрінде мұнай жене газ кенорындары анықталады, барлауға беріледі.

[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақстанның мұнай энциклопедиясы. 2 томдық - Алматы: "Мұнайшы" Қоғамдық қоры, 2005. ISBN 9965-9765-1-1