Селқостық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Селқостық — адам мінезіндегі ұнамсыз қасиеттердің бірі.

Бұл әр нәрсеге немқұрайдылықпен қарайтын кісілерде жиі кездеседі. Мұның себептері көп. Мұндай жағдай кейде адамдар арасындағы қарым-қатынас салқындап-суынғанда, мәселеге жете түсіне қоймағанда, оған сенімсіздік пайда болғанда, жүйке жүйесі шаршағанда тағы осы секілді объективтік, субъективтік себептерден туындап отырады. Берік дүниетанымы мен сенімі бар адамда мұндай жағдай кездеспейді. Сенімі жоқ адамда тұрақты мінез-құлық та болмайды. Мұндайлардың шындықтың ақ-қарасын айыруға, жай-жапсарын дұрыстап түсінуге, өмірден өз орнын тандай алуына шамасы жете бермейді. Селқос адамды өмір толқыны біресе анда, біресе мұнда соқтырады да, мінез-құлқын көлденеңнен кез келген кездейсоқ жағдайлар билеп кетіп отырады. Осындай селқос адамдардың психологиясын орыстың ұлы жазушысы Н.В. Гоголь тамаша көрсеткен: "Әрі-сәрі адамдар, бұлар ол да емес, бұл да емес, қандай адамдар екенін түсіне алмайсың, қаладағы Богдан да емес, селодағы Селифан да емес". Адамды селсоқтықтан арылтатын берік сенім мен имандылық, нақты дүниетаным, айқын бағыт-бағдар. Селқостық — адамның кез келген нәрсеге немқұрайдылықпен қарауы. Селқостық — адамдар арасындағы қарым-қатынас салқындағанда, түсінбеушілік, сенімсіздік пайда болғанда, жүйкесі шаршағанда және т.б. жағдайларда туындайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6