Сый табақ түрлері
Навигацияға өту
Іздеуге өту
Сый табақ түрлері[1] - сойылған малдың тиесілі мүшелерін әркімнің дәрежесіне лайықтап тартатын табақтар. Табақтың дұрыс тартылмауы кейде қонақтар арасында түсінбестік туғызады. Сондықтан сойылған малдың мүшелерін әркімнің дәрежесіне, жасына, туыстық қатынасына, т.б. сәйкес тарту дәстүрі қазақ халқында осы күнге дейін бар.
Түрлері[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- Сый табақ - бас, жамбас, қазы, қарта, жал-жая, құйрық, сүбе (жылқы, қой, сиыр еті).
- Құда табақ - бас, жамбас, қазы, қарта, жал-жая, құйрық-бауыр (жылқы, сиыр, қой еті).
- Құдағи табақ - жақ, қазы, қарта, қарын, тоқ ішек, асық жілік (жылқы, сиыр, қой еті).
- Жеңге табақ - асық жілік, сүбе, қабырға, мойын омыртқа, қазы, қарта, құйрық, өкпе, ұлтабар.
- Беташар табақ - сүбе, төс еті, қарын, ащы ішек, құйымшақ, мойын омыртқа.
- Күйеу табақ - төс, тоқпан жілік, қабырға, омыртқа еті, қазы, қарта, жауырын, қой еті.
- Қыз табақ - құйымшақ, тоқпан жілік, бел омыртқа, құйрық, қабырға (жылқы, сиыр, қой еті).
- Құрдас табақ - тоқпан жілік, омыртқа, сүбе қабырға, қазы, құйрық.
- Бала табақ - бел омыртқа, қабырға, бүйрек, бақай, асық жілік (жылқы, сиыр, қой еті).
Тағы қараңыз[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ "Күйеу келтір, қыз ұзат, тойыңды қыл": Әдеби-этнографиялық таным (құрастырғандыр Б.Әлімқұлов, Е.Әбдіраманов). 238б., 1994. ISBN 5-7090-0195-3