Трианон бітім шарты
ТРИАНОН БІТІМ ШАРТЫ – Версаль – Вашингтон жүйесі шарттарының бірі. АҚШ, Ұлыбритания, Франция, Италия, Жапония, Бельгия, Грекия, Қытай, т.б. елдер мен Венгрия арасында 1920 жылы 4 маусымда Версальдағы Үлкен Трискон сарайында қол қойылып, 1921 жылы 26 шілдеде күшіне енді. Шарт бойынша Антантаның қысымы күшейіп, Дунай алқабына жаңа тәртіп орнады. Венгрияның көршілес елдермен шекарасы белгіленіп, Трансильвания Румынияның, Словакия және Батыс Украина жерлері Чехословакияның қарамағына көшті. Венгрия, Чехословакия мен Югославияның тәуелсіздігін мойындап, бұрынғы Ресей империясының құрамындағы (1914 жылғы 1 тамызға дейінгі) аумақтардың бәрінің тәуелсіздігін құрметтеуді міндетіне алды және 1918 жылғы Брест бітімі күшінің жойылуын мойындады. Трианон бітім шарты Венгрия үшін жалпыға бірдей әскери міндетке тыйым салды және жалдамалы әскерінің саны 35 мың офицер мен солдаттан аспауын белгіледі. Қару-жарақты басқа елдерден сатып алмауы ескертілді. Трианон бітім шарты 1940 жылы күшін жойды.[1]
Сілтеме[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VIII том
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |