Хилотерий
Хилотерий (Chіlotherіum) — мүйізсіз мүйізтұмсықтардың жойылып кеткен туысы. Хилотерийлер Еуразияда миоценнің екінші жартысынан плиоценнің ортасына дейін (шамамен 3 — 10 млн жылдар аралығы) тіршілік еткен. Хилотерий гиппарион фаунасының негізгі бір өкілі болып саналады. Хилотерийдің өздеріне тән ерекшеліктері: мүйізі және күрек тістері болмаған, төменгі иегіндегі алдыңғы екі айрық тістері сорайып шығып тұрған. Денесі ірі, ұзындығы 3 м-дей, аяқтары қысқа және жуан, ал денесі бегемотқа ұқсас болған. Батпақты жерлерде тіршілік етіп, шөппен қоректенген. Плиоцен дәуіріндегі құрғақшылық әсерінен өзен, көл суларының тартылуы Хилотерийлердің жойылып кетуіне әкелген. Хилотерийлердің қазба қалдықтарының Қазақстандағы ең көп табылған жері — “Қаздар қонысы”. Бұл жерден табылған қаңқалар Хилотерийдің ғылымға белгісіз, жаңа түрі болып анықталды. Осыған ұқсас түрлер Арқалық қаласы маңынан, Ойсылқара өзені жағасынан, т.б. неоген кезеңінің шөгінді қабаттарынан табылды. Бұрын Қытайдан табылған түр Алматы облысындағы Ботамойнақ тау өткелінен де табылды.
Сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- "Қазақ Энциклопедиясы", 9 том
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |