Электрлік кедергі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Электрлік кедергіэлектр тізбегіндегі электр ток ағынына кері әсерін тигізетін физикалық шама. Ол металдардың кристалдық торындағы иондардың әсерінен пайда болады.

Тұрақты кернеу (ток) жағдайында тізбек бөлігіндегі электрлік кедергі – R – скаляр шама, ток көздерінің электр қозғаушы күші бұл бөлікте болмаған кезде оның ұштарындағы U кернеудің І ток күшіне қатынасына тең болады (қ. Ом заңы):

Мұндай электрлік кедергіні омдық немесе активті кедергі деп атайды. Ол өткізгіш материалына тәуелді. Қимасы тұрақты (S) және ұзындығы l, құрамы біртекті өткізгіш үшін

мұндағы R– меншікті электрлік кедергі, ол өткізгіш материалын сипаттайды. Көп жағдайда (негізінен, электрлік кедергінің физикалық табиғатын қарастырғанда) орнына меншікті электрлік өткізгіш алынады. Электрлік кедергі омметрмен немесе өлшегіш көпірлермен өлшенеді. Электрлік кедергінің бірліктердің халықаралық жүйесіндегі өлшеу бірлігі – Ом'

Тәуелділігі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Өткізгіш кедергісі:

  • Өткізгіш материалына (меншікті кедергісіне);
  • Өткізгіштің пішініне, яғни, ұзындығы мен көлденең қимасына тәуелді болады.

Өткізгіш ұзындаған сайын кедергі артып, өткізгіш жуандап, оның көлденең қимасы артқан сайын кедергі кеми түседі. '