II Мануил Палеолог

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

II Мануил Палеолог (Manuel II Palaeologus) (27 шілде, 1350 жыл — 21 шілде 1425 жыл), византиялық император (1391-1425).[1].

1373 жылы әкесі V ИОАНН ПАЛЕОЛОГТЫҢ тең басқарушысы болды; ағасы IV Андроник 1376 жылы тақты тартып алады, бірақ Мануил мен әкесі 1379 жылы түріктердің көмегімен өз биліктерін қалпына келтірді. Кейінірек өз ұлы Андроник (1390) көтерген көтерілісті басуға көмектескен сұлтанға олар құрмет көрсетуге міндетті болды.

Мануил түрік сұлтанының сарайында кепілгер ретінде жүруге мәжбүр болды, бірақ әкесі өлгеннен кейін (1391) таққа ие болды. Ұлы мен тең басқарушы VIII Мануил ИОАНН түрік істеріне араласқанға дейін 1403 жылы бейбітшілік туралы түріктермен жасалған шарт 1421 жылға дейін күшінде болды. Осыдан кейін түріктер Константинопольді (1422) қоршап алып, Оңтүстік Грекияны (1423) басып алады. Мануил дұшпанымен өзін қорлайтын шарт жасасқаннан кейін монастырьге кетіп қалған.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

<references>

  1. "Britannica настольная энциклопедия"ТомI,АСТ-Астрель, Москва, 2006,ISBN 978-5-17-038532-4(Т.1) (АСТ),ISBN 978-5-271-15120-0 (Т.1) (Астрель)