«Алланың рахматын...»

«Алланың рахматын...» - Абайдың 1899 ж. жазған өлеңі. Әрқайсысы 4 тармақты 5 шумақтан тұрады. Болашағынан үлкен үміт күткен ұлы Әбдірахман науқастанып жатқанда бір құдайға жалбарыну, ұлының дертіне шипа, жанына саулық тілеу мазмұнына құрған. Ұлы зергердің - туысы бөлек тұяғының шынымен шетінерін сезген жан айқайы, күңіренген күрсінісі. «Зар хатым - бүл хатым. Бізді тыныш жүр деме. Азайып қуатым, Денем жүр көрмеге» деп, ботасы үшін жанын қиюға даяр әкенің күр сүлдері калған, амалы таусылған кейпін жеріне жеткізе береді. Өлең 6 буынды шалыс ұйқас үлгісімен жазылған. Алғаш рет ақынның 1933 ж. жарық көрген толық жинағында жарияланған. Басылымдарында аздаған текстол. өзгерістер кездеседі. 1945 жылғы жинақта өлеңнің 1-шумағынын 1-, 2-жолдары «Алланың рахметін, яр тұтып әрнеге» делінсе, қалған басылымдарда бүл жолдар «Алланың рахматын, жар тұтып әрнеге» түрінде берілген. Туынды орыс тіліне аударылған.