Іс-әрекет педагогикасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Іс-әрекет педагогикасы - педагогикадағы ағым. XIX ғасырдың соңы мен XX ғасырдың басында Германияда пайда болды. Іс-әрекет педагогикасы өкілдерінің көзқарасы бойынша тәрбие мен оқытудың негізгі принципі — әрекет принципі болып табылады. Іс-әрекет педагогикасының негізін неміс педагогі В. Лай қалады. Іс-әрекет педагогикасы өкілдерінің пікірінше, барлық сыртқы тітіркендіргіштер кез келген ағзаларда, ең қарапайым түрлерінен бастап адамға дейінгілердің барлығында да, кері жауап беретін әрекеттер немесе қимыл реакцияларын тудырады. Бұлардың барлығы негізгі үш сатыдан өтеді: қабылдау, қайта өңдеу, әрекет, ең маңызды, ең қажетті деп санады. lc-әрекет педагогикасының өкілдері балаларды қоғамда қалыптасқан әдептану, эстетикалық, діни нормаларға қарсы болмауға үйретуге тырысты.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6