Анна Ахматова

Anna Akhmatova
Akhmatova in 1922 (portrait by Kuzma Petrov-Vodkin)
Дүниеге келгендегі есімі:	Anna Andreevna Gorenko
Дүниеге келгені:	Anna Andreevna Gorenko 1889 ж. маусымның 23 (1889—06—23) Odessa, Ресей империясы (now Ukraine)
Қайтыс болғаны:	1966 ж. наурыздың 5 (76 жаста) Ленинград (Санкт-Санкт-Петербург)
Мансабы:	poet, translator, memoirist
Ұлты:	Russian/Soviet
Этносы:	Ukrainian, Russian, Tatar
Әдебиеттік қозғалысы:	Acmeism
Жұбайы(лары):	Nikolay Gumilev (divorced) Vladimir Shilejko (divorced) Nikolai Punin (died in labour camp)
Балалары:	Lev Gumilyov

Ахматова (Горенко) Анна Андреевна (23.6.1889, Одесса — 05.03.1966, Мәскеу) — ақын, аудармашы. Балалық шағы “Царское селода” өтеді, кейіннен ол 16 жасқа толғанда Санкт-Петербургке көшіп, сонда тұрған. Ахматованың арғы атасы Ахмат — татар ханы, Шыңғыс ханның ұрпағы. Өзі Киевтегі жоғары әйелдер курсында, Киев университетінің заң факультетінде оқыған. “Кеш” атты алғашқы өлеңдер жинағы 1912 жылы жарияланды. Кейін “Жел мені жерле” (1917), “Ақ түн” (1911), “Үйеңкі” (1940), “Ән” (1917) т.б. поэтикалық жинақтары жарық көрген. Ахматова лирикалық миниатюраның әлемге танымал шебері. Оның поэзиясында түркілік пафос, азиялық таным, көркемдік қабылдау ерекше аңғарылады. Шығыс пен Батыс поэзиясының үздік дәстүріне үндескен Ахматова шығармалары өзіндік дара стилімен өзгешеленеді. “Замана ағымы” (1965) жинағы үшін Ахматоваға Италияның Энт Ахматова Таормин әдеби сыйлық берілді. Оксфорд унивеситетінің құрметті докторы болды. Ахматова өлеңдері ағылшын, неміс, француз, итальян, жапон, поляк, чех және басқа да тілдерге аударылған.^[1]