Антропогеография

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Антропогеография — экономиялық географияда (әсіресе халық географиясында) географиялық детерминизм қағидаларына сүйенетін буржуазнялық бағыт. Антропогеография — географиялық ортаның ерекшеліктеріне қарай халықтың орналасуы мен ауысуына универсалды заңдар табуга тырысты, шаруашылықтың теменгі формадан жоғары дамуында халықтың тыгыздыгы басты фактор деп ұқты. Бұл агым Ш. Монтескье, И. Гердер және Бокльдің тұрпайы материалистік концепцияларынан туды. XIX ғ. бұл ағымды неміс географы және социологы Ф. Ратцель қолдады.[1]

Антропогеография - географиялык құбылыстар кешенінде адам қоғамының орнын және оның табиғи ортамен өзара әрекеттерін, негізінен, тұрпайы географизм тұрғысынан қарастыратын әлеуметтік-экономикалық географиядағы (әсіресе халық географиясы) мектеп. Антропогеография терминін алғаш рет XIX ғасырда неміс географы әрі социологі Ф.Ратцел ұсынды.[2]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Русско-казахский толковый географический словарь. Под общей редакцией академика АН КазССР, проф. С. К. Кенесбаева и кандидата филол. наук А. А. Абдрахманова. Алма-Ата, Изд-во «Наука», 1966, стр. 204. (Академия наук Казахской ССР. Институт языкознания. Сектор физической географии). Составители: Ж. Аубакиров, С. Абдрахманов, К. Базарбаев.
  2. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007 жыл. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6