Флейта: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
шӨңдеу түйіні жоқ |
Өңдеу түйіні жоқ |
||
1-жол: | 1-жол: | ||
[[Сурет:Nai big.jpg|thumb|300px]]'''Флейта''' (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері [[Азия]] деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.<ref>Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том</ref> Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; |
--[[Арнайы:Үлесі/2.135.225.164|2.135.225.164]] 20:09, 2013 ж. қазанның 12 (ALMT)[[Сурет:Nai big.jpg|thumb|300px]]'''Флейта''' (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері [[Азия]] деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.<ref>Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том</ref> Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; ұзындығы 68-ден 72 см-ге дейін, 16 — 18 ойығы бар. Флейтаның түрлері: кіші Флейта немесе Ф-пикколо, Флейта-альт, Флейта-бас; үлкен Флейта және Флейта-пикколо (негізгі тоны — “до”, Флейта-альт (негізгі тоны — “соль” кейде “фа” болып келеді). Флейтаның дыбыс көлігі 3 1/2 октава. Флейта [[симфония оркестрде, джаз, әскери үрлемелі оркестрде де қолданылады, сондай-ақ жеке де (соло) ойналады. Флейтаға арнап И.С. [[Бах]], Г.Ф. [[Гендель]], В.А. [[Моцарт]], Л.[[БеА.А. [[Алябьев]], т.б. композиторлар көптеген шығармалар жазды.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. |
||
< |
|||
==Пайдаланған әдебиет== |
|||
<references/> |
|||
{{Stub: Қазақ мәдениеті}} |
|||
{{wikify}} |
|||
[[Санат:Әдебиет]] |
|||
[[Санат:Мәдениет]] |
|||
[[ml:ഓടക്കുഴല്]] |
19:09, 2013 ж. қазанның 12 кезіндегі нұсқа
--2.135.225.164 20:09, 2013 ж. қазанның 12 (ALMT)
Флейта (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері Азия деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.[1] Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; ұзындығы 68-ден 72 см-ге дейін, 16 — 18 ойығы бар. Флейтаның түрлері: кіші Флейта немесе Ф-пикколо, Флейта-альт, Флейта-бас; үлкен Флейта және Флейта-пикколо (негізгі тоны — “до”, Флейта-альт (негізгі тоны — “соль” кейде “фа” болып келеді). Флейтаның дыбыс көлігі 3 1/2 октава. Флейта [[симфония оркестрде, джаз, әскери үрлемелі оркестрде де қолданылады, сондай-ақ жеке де (соло) ойналады. Флейтаға арнап И.С. Бах, Г.Ф. Гендель, В.А. Моцарт, Л.[[БеА.А. Алябьев, т.б. композиторлар көптеген шығармалар жазды.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық.
<
- ↑ Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том