Флейта: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ
ш 2.135.225.164 (т) өңдемелерінен Addbot соңғы нұсқасына қайтарды
1-жол: 1-жол:
--[[Арнайы:Үлесі/2.135.225.164|2.135.225.164]] 20:09, 2013 ж. қазанның 12 (ALMT)[[Сурет:Nai big.jpg|thumb|300px]]'''Флейта''' (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері [[Азия]] деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.<ref>Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том</ref> Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; ұзындығы 68-ден 72 см-ге дейін, 16 — 18 ойығы бар. Флейтаның түрлері: кіші Флейта немесе Ф-пикколо, Флейта-альт, Флейта-бас; үлкен Флейта және Флейта-пикколо. (негізгі тоны — “до”, Флейта-альт (негізгі тоны — “соль” кейде “фа” болып келеді). Флейтаның дыбыс көлігі 3 1/2 октава. Флейта [[симфония оркестрде, джаз, әскери үрлемелі оркестрде де қолданылады, сондай-ақ жеке де (соло) ойналады. Флейтаға арнап И.С. [[Бах]], Г.Ф. [[Гендель]], В.А. [[Моцарт]], Л.[[БеА.А. [[Алябьев]], т.б. композиторлар көптеген шығармалар жазды.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық.
[[Сурет:Nai big.jpg|thumb|300px]]'''Флейта''' (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері [[Азия]] деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.<ref>Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том</ref> Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; ұзынды5ы 68-ден 72 см-ге дейін, 16 — 18 ойығы бар. Флейтаның түрлері: кіші Флейта немесе Ф-пикколо, Флейта-альт, Флейта-бас; үлкен Флейта және Флейта-пикколо (негізгі тоны — “до”, Флейта-альт (негізгі тоны — “соль” кейде “фа” болып келеді). Флейтаның дыбыс көлігі 3 1/2 октава. Флейта [[симфония оркестрде, джаз, әскери үрлемелі оркестрде де қолданылады, сондай-ақ жеке де (соло) ойналады. Флейтаға арнап И.С. [[Бах]], Г.Ф. [[Гендель]], В.А. [[Моцарт]], Л.[[Бетховен]], А.А. [[Алябьев]], т.б. композиторлар көптеген шығармалар жазды.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref>

<
==Пайдаланған әдебиет==
<references/>
{{Stub: Қазақ мәдениеті}}
{{wikify}}

[[Санат:Әдебиет]]
[[Санат:Мәдениет]]

[[ml:ഓടക്കുഴല്‍]]

15:16, 2013 ж. қазанның 16 кезіндегі нұсқа

Флейта (нем. Flote, итал. flauto) — үрлемелі музыкалық аспап. Флейтаның пайда болған жері Азия деп саналады. Алғашында халықтардың ұлы қоныс аударуы, кейінірек кресшілдер жорығы кезеңінде Еуропаға тараған. 15 — 17 ғасырларда Флейта аспабы әбден жетіліп, өзінің шырқау биігіне жетті. Ол ағаштан немесе жезден жасалды.[1] Осы заманғы музыканттар үш бөліктен тұратын Флейтаныны пайдаланады; ұзынды5ы 68-ден 72 см-ге дейін, 16 — 18 ойығы бар. Флейтаның түрлері: кіші Флейта немесе Ф-пикколо, Флейта-альт, Флейта-бас; үлкен Флейта және Флейта-пикколо (негізгі тоны — “до”, Флейта-альт (негізгі тоны — “соль” кейде “фа” болып келеді). Флейтаның дыбыс көлігі 3 1/2 октава. Флейта [[симфония оркестрде, джаз, әскери үрлемелі оркестрде де қолданылады, сондай-ақ жеке де (соло) ойналады. Флейтаға арнап И.С. Бах, Г.Ф. Гендель, В.А. Моцарт, Л.Бетховен, А.А. Алябьев, т.б. композиторлар көптеген шығармалар жазды.[2]

Пайдаланған әдебиет

  1. Қазақ Энциклопедиясы|"Қазақ Энциклопедиясы" 9 том
  2. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8