Сергей Владимирович Михалков: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Content deleted Content added
Тег: Mobile edit Mobile web edit
Тег: Mobile edit Mobile web edit
67-жол: 67-жол:


====
====
Награждён:











2008 год — 13 марта, в 95-летний юбилий писателя, он награждён Орденом "Святого Андрея Первозванного" — за выдающийся вклад в развитие отечественной литературы, многолетнюю творческую и общественную деятельность.

За свою плодотворную деятельность в области педагогики, детской литературы и сатиры, а также за заслуги в укреплении дружбы с зарубежными странами был отмечен:

* СЕРЕБРЯНОЙ МЕДАЛЬЮ ВСЕМИРНОГО СОВЕТА МИРА (1959)
* ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ГРАЖДАНИНА г. ГОРИ (1959, Грузия)
* МЕДАЛЬЮ имени К.Д. УШИНСКОГО (1963)
* МЕДАЛЬЮ имени Н.К. КРУПСКОЙ (1969)
* МЕДАЛЬЮ "БОРЦУ ЗА МИР" (1969)
* ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ МЕЖДУНАРОДНОГО ЖЮРИ имени Г.-Х. АНДЕРСЕНА (1972)
* МЕДАЛЬЮ имени А.П. ГАЙДАРА (1973)
* МЕДАЛЬЮ имени АЛИСЫ ВЕДДИНГ (1973, ГДР)
* ОРДЕНОМ "КИРИЛЛ И МЕФОДИЙ 1-й степени" (1973, НРБ)
* ПОЧЁТНЫМ ЗНАКОМ "ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ПОЛЬСКОЙ КУЛЬТУРОЙ" (1974, ПНР)
* ПОЧЁТНЫМ ЗНАКОМ "ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ПОЛЬСКОЙ КУЛЬТУРОЙ" (1974, ПНР)
* "ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ С ЛЕНТОЙ" (1978, ЧССР)
* "ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ С ЛЕНТОЙ" (1978, ЧССР)

14:56, 2018 ж. ақпанның 9 кезіндегі нұсқа

Сергей Владимирович Михалков (13 наурыз 1913 жыл - 27 тамыз 2009 жыл) – орыс жазушысы, поэт, публицист, мысалшы, драматург, сценарист, қоғам қайраткері.

РКФСР еңбек сіңірген өнер қайраткері (20.03.1967). Социалисттік еңбек ері (1973).

Өмірбаяны

Ескі орыс дворяндар тегінің ұрпағы. Балалық шағын Пятигорскта өткізді. Поэзияға қабілетін Сергей тоғыз жасында байқады. Оның әкесі Сергейдің өлеңдерін Александр Безыменскийге жіберді, Безыменскийге оның өлеңдері туралы жақсы пікір айтты. 1927 жылы Михалковтар Ставрополь өлкесіне қоныс аударды. Бұл жерде Михалковтың өлеңдері алғаш рет басылымға шыға бастады. 1928 жылы «На подъёме» (Ростов-на-Дону) журналында оның «Дорога» атты өлеңі жарияланады. Мектеп бітіргеннен кейін Сергей Мәскеудегі тігін фабрикасында, геобарлау экспедициясында жұмыс істеді. 1933 жылы Михалков «Известия» газеті хаттар отделының штаттан тыс қызметкері, Мәскеу жазушылар группкомының мүшесі болды. Сергей «Огонёк», «Пионер», «Прожектор» журналдарында, «Комсомольская правда», «Известия», «Правда» газеттерінде жарияланды. Михалковтың алғашқы өлеңдер жинағы шықты.

Максим Горький атындағы Әдебиет институтында оқыды (1935-1937). Шығармашылық қызметін «Сталинский сокол» газетінде тілші болып бастады.

Балаларға арналған өлеңдер авторы ретінде белгілі болды. С. В. Михалков — Ресей Федерациясы және КСРО әнұранының, дядя Степа туралы балаларға арналған өлеңдер циклының, бірқатар сатирикалық пьесалардың авторы.

Кинематографиялық қызметін 1935 жылы сценарист және өлеңдер сөзінің авторы ретінде бастады.

Ұлы Отан соғысы кезінде Сергей Михалков «Во славу Родины», «Сталинский сокол» газеттерінің тілшісі болып жұмыс жасады. Жауынгерлермен бірге Сталинградқа дейін шегінді, жарақаттанды. Соғыс ордендары мен медальдарымен марапатталған. Фильмдер мен мультфильмдердің сценарийлерін жазған. 1942 жылы «Фронтовые подруги» фильмінің сценарийі үшін КСРО Мемлекеттік сыйлығымен марапатталды.

Соғыстан кейін әдеби қызметін жалғастарды, балалар әдебиетінің әр түрлі жанрында жұмыс істеді, балалар театрына пьесалар жазды, мультфильмдер сценарийін жазды. Оның сценарийлері бойынша мұндай танымал фильмдер түсірілді: «Большое космическое путешествие» («Первая тройка, или Год 2001» пьесасы бойынша), «Три плюс два» («Дикари» пьесасы бойынша) және «Новые похождения Кота в Сапогах».

1962 жылдан — «Фитиль» киножурналының авторы, ұйымдастырушысы және бас редакторы. Кейіннен киножурналды жасауға белсене қатысады, жекелеген эпизодтар үшін сценарий жазады.

1960 жылдардан — әдебиет облысындағы қоғам қайраткері.

1970 жылдан - РКФСР жазушылар Одағының басқарма төрағасы.

1992-1999 жылдары — Жазушылар Одақтарының қоғамы атқарушы комитеті төрағаларының бірі.

2005 жылы ол Жазушылар Одақтарының Дүниежүзілік қоғамы атқарушы комитетінің төрағасы болды.

Сергей Владимирович 2009 жылдың 27 тамызында сағат 12:30-да Мәскеудегі Бурденко атындағы ҒЗИ-да қайтыс болды.

Отбасы

Екі рет үйленген. Алғашқы әйелі - поэтесса және аудармашы Наталья Петровна Кончаловская (1903-1988), суретші Петр Кончаловскийның қызы және суретші Василий Суриковтың немересі.

Екінші әйелі - Юлия Валерьевна Субботина (род. 1961), физик-теоретик, РҒА академигі Валерий Субботинның қызы.

Белгілі кинорежиссёрлердің әкесі - Андрей Михалков-Кончаловскийның (20.08.1937) және Никита Михалковтың (род. 21.10.1945).

Марапаттары

  • 1939, 1963, 1973, 1983 жылдары — Ленин ордендары ең марапатталған.
  • 1941, 1942, 1949, 1978 жылдары — Сталин премияларының лауреаты.
  • 1943 жыл — Қызыл Жұлдыз орденімен марапатталған.
  • 1945 жыл — Қызыл Ту орденімен марапатталған.
  • 1959 жыл — Дүниежүзілік бейбітшілік кеңесінің күміс медалі иегері
  • 1959 жыл — Гори қаласының құрметті азаматы.
  • 1963 жыл - К.Д. Ушинский атындағы медаль иегері.
  • 1967, 1988 год — Еңбек Қызыл Ту ордендарымен марапатталған.
  • 1969 жыл - Н.К. Крупская атындағы медаль иегері.
  • 1969 жыл - "Бейбітшілік үшін күрескер" медалі иегері.
  • 1970 жыл — Ленин премиясының лауреаты.
  • 1971 жыл — КСРО педагогика ғылымдары академиясының академигі.
  • 1971 жыл — Октябрь Революциясының орденімен марапатталған.
  • 1972 жыл - Г.-Х. Андерсен атындағы Дүниежүзілік жюриі дипломының иегері.
  • 1973 жыл - А.П. Гайдар атындағы медаль иегері.
  • 1973 жыл - Алиса Веддинг атындағы медаль иегері (ГДР)
  • 1973 жыл - 1 дәрежелі Кирилл және Мефодий орденімен марапатталған (БХР)

1977 жыл — КСРО мемлекеттік премиясының лауреаты. 1982 жыл — ЮНЕСКО қарамағындағы балалар кітаптары бойынша Дүниежүзілік кеңестің құрметті мүшесі, Ресей балалар кітаптары бойынша президент. 1985 жылы — Бірінші дәрежелі Ұлы Отан соғысы орденімен марапатталған. 1991 жыл — Ресей білім академиясының академигі. 1993 жыл — Халықтар достастығы орденімен марапатталған. 1993, 1998 год — РПЦ-ға қызметі үшін Әулие Сергий Радонежский және Әулие царевич Дмитрийның ордендарымен марапатталған. 1998 жыл — Құрмет орденімен марапатталған. 1999 жыл — Күн системасындағы бір кіші планетаға "Михалков" атауын беру. 2001 жыл — Ролан Быков фондының "Патриарх" номинациясы бойынша приз. 2001 жыл — Ресей биография институты атынан "Жыл адамы" атағы. 2003 жыл — 2 дәрежелі Отанға қызметі үшін орденімен марапатталған. 2008 жыл — Әулие Андрей Первозваннйның орденімен марапатталған.

==

  • ПОЧЁТНЫМ ЗНАКОМ "ЗА ЗАСЛУГИ ПЕРЕД ПОЛЬСКОЙ КУЛЬТУРОЙ" (1974, ПНР)
  • "ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ С ЛЕНТОЙ" (1978, ЧССР)
  • ДЕТСКИМ МЕЖДУНАРОДНЫМ "ОРДЕНОМ УЛЫБКИ" (1978, ПНР)
  • МЕДАЛЬЮ имени ЯНУША КОРЧАКА (1979, ПНР)
  • ПРЕМИЕЙ "ХИТРЫЙ ПЁТР" (1979, НРБ)
  • ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ГРАЖДАНИНА г. ГАБРОВО (1979, НРБ)
  • ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ УНИВЕРСИТЕТА г. ПАДУЯ (1980, ИТАЛИЯ)
  • ПОЧЁТНЫМ ДИПЛОМОМ ИНСТИТУТА ИСКУССТВ г. ПАРМА (1982, ИТАЛИЯ)
  • ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ имени А.А. ФАДЕЕВА (1982)
  • ДИПЛОМОМ ПОЧЁТНОГО ЧЛЕНА МЕЖДУНАРОДНОГО СОВЕТА ПО ДЕТСКОЙ ЛИТЕРАТУРЕ (1982)
  • МЕДАЛЬЮ ЧЕХОСЛОВАЦКО-СОВЕТСКОЙ ДРУЖБЫ (1983, ЧССР)
  • ОРДЕНОМ "ДРУЖБЫ НАРОДОВ В СЕРЕБРЕ" (1983, ГДР)
  • ПРЕМИЕЙ СОЦИАЛИСТИЧЕСКИХ СТРАН имени Максима ГОРЬКОГО (1985, ВНР)
  • ПРЕМИЕЙ г. НИКОСИЯ (1986, СИЦИЛИЯ)
  • ЗОЛОТОЙ МЕДАЛЬЮ имени Л.Н. ТОЛСТОГО (1987, ССОД).

Дереккөздер