Николай Михайлович Карамзин: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Kyrmyzy gul (талқылау | үлесі) Жаңа бетте: thumb|alt=A.|Карамзин Николай Михайлович :'''Карамзин Николай Михайлович '''<ref ... |
Өңдеу түйіні жоқ |
||
| 1-жол: | 1-жол: | ||
[[File:Nikolai Michailowitsch Karamzin.jpg|thumb|alt=A.|Карамзин Николай Михайлович]] |
[[File:Nikolai Michailowitsch Karamzin.jpg|thumb|alt=A.|Карамзин Николай Михайлович]] |
||
:'''Карамзин Николай Михайлович ''' |
:'''Карамзин Николай Михайлович '''(''12.12.1766, Ресей, Орынбор облысы, Михайловка село – 3.6.1826, Санкт-Петербург'') – орыс жазушысы, тарихшы. |
||
Шаден пансионында білім алды (1780 – 83) әрі[[ Мәскеу]] университінде дәріс тыңдаған. Карамзиннің шығармашылығы [[Геснер|С.Геснердің]] “Ағаш аяқ” идиллиясын аударудан басталды (1783). [[1789]] жылы [[Батыс Еуропа|Батыс Еуропаны]] аралап, белгілі жазушы, ойшыл ағартушылармен танысты. Ол Ресейде “Московский журнал” (1791 – 92), “Вестник Европы” (1802 – 03) журналдарын шығарды. Алғаш аударма жұмысымен айналысқан Карамзин кейін өзінің тұңғыш шығармасы – “Евгений және Юлия” повесін жазды (1789). Ол “Бишара Лиза” (1792), “Орыс саяхатшысының хаттары” (1791 – 92), т.б. повестері арқылы орыс әдебиетінде сентиментализм бағытының негізін салды. Орыс тілін шіркеу сөздерінен тазартып, әдеби тілдің дамуына ықпал жасады. Сондай-ақ, бірнеше тарихи шығармалар жазып елге танымал болған Карамзин [[1803]] жылдың 31 қазанында Александр I патшаның жарлығымен ресми тарихнамашы болып тағайындалды. Оған жыл сайынғы зейнетақы белгіленеді. Карамзин 1803 – 1826 жылдар аралығында “Ресей мемлекетінің тарихы” атты 12 томдық еңбегін жазды. Бұл еңбек – орыс халқының тарихында үлкен оқиға болды. Карамзиннің еңбегі ұлттық сананың оянуына ықпал етті, жазба тарихи деректерді іздеп табу, өңдеу және жариялау туралы деректанулық білімнің қалыптасу мектебі болды |
Шаден пансионында білім алды (1780 – 83) әрі[[ Мәскеу]] университінде дәріс тыңдаған. Карамзиннің шығармашылығы [[Геснер|С.Геснердің]] “Ағаш аяқ” идиллиясын аударудан басталды (1783). [[1789]] жылы [[Батыс Еуропа|Батыс Еуропаны]] аралап, белгілі жазушы, ойшыл ағартушылармен танысты. Ол Ресейде “Московский журнал” (1791 – 92), “Вестник Европы” (1802 – 03) журналдарын шығарды. Алғаш аударма жұмысымен айналысқан Карамзин кейін өзінің тұңғыш шығармасы – “Евгений және Юлия” повесін жазды (1789). Ол “Бишара Лиза” (1792), “Орыс саяхатшысының хаттары” (1791 – 92), т.б. повестері арқылы орыс әдебиетінде сентиментализм бағытының негізін салды. Орыс тілін шіркеу сөздерінен тазартып, әдеби тілдің дамуына ықпал жасады. Сондай-ақ, бірнеше тарихи шығармалар жазып елге танымал болған Карамзин [[1803]] жылдың 31 қазанында Александр I патшаның жарлығымен ресми тарихнамашы болып тағайындалды. Оған жыл сайынғы зейнетақы белгіленеді. Карамзин 1803 – 1826 жылдар аралығында “Ресей мемлекетінің тарихы” атты 12 томдық еңбегін жазды. Бұл еңбек – орыс халқының тарихында үлкен оқиға болды. Карамзиннің еңбегі ұлттық сананың оянуына ықпал етті, жазба тарихи деректерді іздеп табу, өңдеу және жариялау туралы деректанулық білімнің қалыптасу мектебі болды.<ref name="source1">“Қазақ Энциклопедиясы”, IV-том </ref> |
||
==Пайдаланылған әдебиет:== |
==Пайдаланылған әдебиет:== |
||
| 11-жол: | 11-жол: | ||
{{wikify}} |
{{wikify}} |
||
[[санат: Тұлғалар]] |
[[санат: Тұлғалар]] |
||
[[Санат: К]] |
|||
[[Санат: 1776 жылы туғандар]] |
|||
[[Санат:1826 жылы қайтыс болғандар]] |
|||
15:22, 2011 ж. шілденің 8 кезіндегі нұсқа
_crop.jpg)
- Карамзин Николай Михайлович (12.12.1766, Ресей, Орынбор облысы, Михайловка село – 3.6.1826, Санкт-Петербург) – орыс жазушысы, тарихшы.
Шаден пансионында білім алды (1780 – 83) әріМәскеу университінде дәріс тыңдаған. Карамзиннің шығармашылығы С.Геснердің “Ағаш аяқ” идиллиясын аударудан басталды (1783). 1789 жылы Батыс Еуропаны аралап, белгілі жазушы, ойшыл ағартушылармен танысты. Ол Ресейде “Московский журнал” (1791 – 92), “Вестник Европы” (1802 – 03) журналдарын шығарды. Алғаш аударма жұмысымен айналысқан Карамзин кейін өзінің тұңғыш шығармасы – “Евгений және Юлия” повесін жазды (1789). Ол “Бишара Лиза” (1792), “Орыс саяхатшысының хаттары” (1791 – 92), т.б. повестері арқылы орыс әдебиетінде сентиментализм бағытының негізін салды. Орыс тілін шіркеу сөздерінен тазартып, әдеби тілдің дамуына ықпал жасады. Сондай-ақ, бірнеше тарихи шығармалар жазып елге танымал болған Карамзин 1803 жылдың 31 қазанында Александр I патшаның жарлығымен ресми тарихнамашы болып тағайындалды. Оған жыл сайынғы зейнетақы белгіленеді. Карамзин 1803 – 1826 жылдар аралығында “Ресей мемлекетінің тарихы” атты 12 томдық еңбегін жазды. Бұл еңбек – орыс халқының тарихында үлкен оқиға болды. Карамзиннің еңбегі ұлттық сананың оянуына ықпал етті, жазба тарихи деректерді іздеп табу, өңдеу және жариялау туралы деректанулық білімнің қалыптасу мектебі болды.[1]
Пайдаланылған әдебиет:
- ↑ “Қазақ Энциклопедиясы”, IV-том
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |