Отыншы Әлжанов — нұсқалар арасындағы айырмашылық

*[[1873]] жылы 12 тамызда [[Се­мей]] облысы, Зайсан уезі, На­рын болысының №6 ауы­лын­да ауқатты отбасында туған. Омбы облыстық архи­вінде сақталынған Омбы мұғалімдер семинариясын­дағы іс-қағаздарында Отын­шыны [[1875]] жылы туған деп көрсетеді.

*[[1882-1887]] жылдары Зай­сан­­дағы [[қазақ]] балаларына арналған бастауыш мектеп­те,

*[[1887-1890]] жылдары Омбы уездік училищесінде оқып,

*[[1894]] жылы [[Омбы]] мұ­ғалімдер семинариясын бас­тауыш мектеп мұғалімі деген атақпен бітіріп шығады. Отын­шының қолы шебер болуы керек, себебі қолөнер сабағынан үнемі мақтау қағазын алып отырған екен. Семинария бітірісімен Дала генерал-губернаторы кең­се­сінің қызметкері,

*[[1897]] жылы 3 айдай [[Ат­басар]] уезін­де бүкілресейлік халық сана­ғын жүргізуге қатыса­ды. Соңғы қызмет орны, Омбы округтік со­тында [[1898-1907]] жылдары аудар­машы болады.

[[Желтоқсан|Желтоқсандағы]] съезде жалпы, қазақ атынан [[Алаш­орда]] үкіметінің мүшелігіне сайланады. Жетісу облыстық қазақ съездерін ұйымдас­тыруға қатысып, [[Алматы|Алматыда]] автономия қамымен мили­ция жасақтамақ болып жүр­генде большевиктер тарапы­нан [[Ы.Жайнақов]], С.Саба­таев үшеуі тұтқындалады. Осы мәселеге байланысты Алаш қайраткерлері, тіпті [[Мәскеу|Мәскеудегі]] Кеңес өкіметінің алдына мәселе қояды да кейін абақтыдан босатылып, Лепсі жаққа келеді.

[[Азамат соғысы]] жылдары Лепсіде жұтаған елге көмек көрсету комитетін құрады. [[Милиция]] жасақтап «Елдің басына мынандай пәле туып тұрғанда мен бұларды тастап кете алмаймын, өлсем-тіріл­сем де бірге көремін», – деп елді қорғауға бел байлайды.

Өзінің жігіттерімен [[Жетісу]] өлкесінен [[Қытай]] аспақшы болып [[Үржар]] маңайындағы [[Науалы]] қыстағында қызыл партизандармен қақтығы­сады. Отыншы Көктұма өзе­нінің бөгетіне салынған су диірменінің басына шы­ғып, көп атысады. Жау диір­менге от қояды. Отыншы сол отта ерлікпен қаза табады. Бұл оқиға [[1918]] жылы 21 та­мызда болған. Оны [[Семей|Семейге]] жеткіз­ген Б.Мәметов пен Ы.Жай­нақов. «[[Абай]]» жур­налы «... [[Алаш]] баласына Отын­шы­ның шығыны бата­ды. Орны ой­сырайды. ... Же­ті­судағы аға­йындарға бас­шы­сынан, кө­се­мінен айы­рыл­ғаны жан ауыртарлық іс бол­ды. Тағ­дыр­ға шара бар ма?» деп бас­қар­ма атынан азалы сөз жаза­ды.