Саксония-Анхальт: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Тарихын шолу
← Ескірек өңдемеЖаңарақ өңдеме →
Content deleted Content added
VisualWikitext
Өңдеу түйіні жоқ
Өңдеу түйіні жоқ
148-жол: 148-жол:


== Тарихы ==
== Тарихы ==
Х ғасырда қазіргі Саксонии-Анхальтының бүкіл территориясына жуығы, Киелі Римдік империясының мүшесі болған, ірі Саксония герцогтығы
Х ғасырда қазіргі Саксонии-Анхальтының бүкіл территориясына жуығы, Киелі Римдік империясының құрамында болған, ірі Саксония герцогтігінің мушесі болған. XII—XIII ғасырларында Саксония герцогтігі бірнеше тәуелсіз герцогтігілеріне және графтықтарға ыдырады. 1157 жылы империялық маркграфтық


⚫
. В 1157 году отделилась Северная марка (ныне регион Альтмарк), ставшая имперским маркграфством Бранденбургским. Графство Анхальт отделилось в 1212 году во времена правления асканийских князей и достигла культурного расцвета при князе Анхальта-Дессау Леопольде III. Среди других осколков Саксонии наиболее важным было герцогство Саксен-Виттенберг, владельцы которого получили титул курфюрстов Саксонии.
В Х веке почти вся территория современной Саксонии-Анхальт была частью большого герцогства Саксония, входившего в Священную Римскую империю.

⚫
В XII—XIII веках герцогство Саксония распалось на ряд независимых герцогств и графств. В 1157 году отделилась Северная марка (ныне регион Альтмарк), ставшая имперским маркграфством Бранденбургским. Графство Анхальт отделилось в 1212 году во времена правления асканийских князей и достигла культурного расцвета при князе Анхальта-Дессау Леопольде III. Среди других осколков Саксонии наиболее важным было герцогство Саксен-Виттенберг, владельцы которого получили титул курфюрстов Саксонии.


В 1423 году оставшееся без наследников герцогство Саксен-Виттенберг было передано маркграфству Мейсен, вместе с ним мейсенский маркграф получил титул курфюрста Саксонии (позже курфюршество стало королевством).
В 1423 году оставшееся без наследников герцогство Саксен-Виттенберг было передано маркграфству Мейсен, вместе с ним мейсенский маркграф получил титул курфюрста Саксонии (позже курфюршество стало королевством).

16:59, 2012 ж. маусымның 26 кезіндегі нұсқа

Федералды жер
Саксония-Анхальт
Sachsen-Anhalt
Ту Елтаңбасы
Ту Елтаңбасы
Әкімшілігі
Ел

 Германия

Премьер-министр

Райнер Хазелофф (ХДО)
(с 19 апреля 2011)

Тарихы мен географиясы
Жер аумағы

20 445 км²

Тұрғындары
Тұрғыны

2 367 554(по состоянию на 30.06.2009) адам

Тығыздығы

121 адам/км²

Сандық идентификаторлары
ISO 3166-2 коды

DE-ST

www.sachsen-anhalt.de

Саксония-Анхальт картада

Саксо́ния-А́нхальт, немесе Саксония-Ангальт — Германия жері, ГДР қосылысынан кейін ФРГ мүшесіне кірген жаңа жерлердін бірі. Астанасы — город Магдебург.

Ортақ мәлімет

Анхальт (нем. Anhalt) алғашқы рет 1212 жылы аскан княздарының басқару кезеңдерінде кездеседі. Жердің гербі — бұрынғы пруссялық Саксония провинциясы және Ангальт жерлерінің гербтерінің қисындасуы болып келеді. Әкімшілік орталығы— Магдебург қаласы. XIX ғасырының басынан аяғына дейін Саксония провинциясының гербі сары-қара түсті тілкемді және қия беріс жасыл түсті тісті тәж қосылған болған. Веймар республикасының кезеңдерінде үстінгі он жақ шетіне пруссиялық бүркіт, ал астынғы жағына— Анхальт жерінің ескерткіш таңбасы —аюдың қызыл түсті тісті қабырға бойында адымдап жүргені қосылды. Саксония-Анхальт флагы екі түсті — үстінгі жағы сары, ал астынғы жағы қара.


География

Саксония-Анхальт Германияның жүрегінде орналасқан. Саксония-Анхальт жері солтүстігінде Төменгі Саксониямен шектесетін Альтмарк аймағынан, Германияның ең теріскей жағындағы шарап жасайтын ауданы болып келетін, Зале және Унструт өзендері бойндағы белес баурайында жүзімдікпен толы жерлерімен аяқталады. Осы жерлердің арасында шұрайлы Магдебург жазықтығы және Галле мен Биттерфельд өнеркәсіптік аймақтары орналасқан. Жердің аумағынын 300 шақырымға созылып Эльба ағып өтеді. Оңтүстік-шығысында Магдебург жазығында Гарц таулары орналасқан. Ен биік нүктесі — Броккен (1142 метра).Аса байтақ әрі көз тартатын қорықты зоналары, ұлттық Гарц саябағы және, әлі де жабайы құндыздары мекен ететін, Эльбы маңындағы биосфериялық резервтері.

Қалалар

Тұрғындары 20 мыңнан асатын қалалар
31 желтоқсан 2010 жылғы санақтар бойынша
Галле 233,0 Цайц 31,6
Магдебург 231,5 Зангерхаузен 29,7
Дессау-Рослау 86,9 Ашерслебен 29,1
Виттенберг 49,5 Штасфурт 28,6
Биттерфельд-Вольфен 45,2 Кведлинбург 28,4
Хальберштадт 42,6 Кётен 28,2
Штендаль 42,4 Айслебен 25,5
Вайсенфельс 41,4 Зальцведель 24,9
Бернбург 35,5 Бург 24,2
Мерзебург 35,4 Гарделеген 24,0
Вернигероде 34,4 Цербст 23,2
Наумбург 34,3 Бланкенбург 21,9
Шёнебек 33,9 Ошерслебен 20,8

Тарихы

Х ғасырда қазіргі Саксонии-Анхальтының бүкіл территориясына жуығы, Киелі Римдік империясының құрамында болған, ірі Саксония герцогтігінің мушесі болған. XII—XIII ғасырларында Саксония герцогтігі бірнеше тәуелсіз герцогтігілеріне және графтықтарға ыдырады. 1157 жылы империялық маркграфтық

. В 1157 году отделилась Северная марка (ныне регион Альтмарк), ставшая имперским маркграфством Бранденбургским. Графство Анхальт отделилось в 1212 году во времена правления асканийских князей и достигла культурного расцвета при князе Анхальта-Дессау Леопольде III. Среди других осколков Саксонии наиболее важным было герцогство Саксен-Виттенберг, владельцы которого получили титул курфюрстов Саксонии.

В 1423 году оставшееся без наследников герцогство Саксен-Виттенберг было передано маркграфству Мейсен, вместе с ним мейсенский маркграф получил титул курфюрста Саксонии (позже курфюршество стало королевством).

После Наполеоновских войн почти вся территория нынешней Саксонии-Анхальт (в том числе и бывшее герцогство Саксен-Виттенберг) была захвачена Пруссией. На ней была создана прусская провинция Саксония. Герцогство Ангальт вошло в Германскую империю в 1871 году.

В 1918 году, после свержения монархии в Германии, Ангальт становится Свободным государством Ангальт; после 1934 года — землёй Ангальт. После окончания Второй мировой войны Ангальт вошёл в советскую зону оккупации и некоторое время был объединён с бывшей прусской провинцией Саксония в землю Саксония-Анхальт.

Саксония-Анхальт как самостоятельная земля имеет короткую историю. Появившись в 1947 году, она просуществовала до 1952 года. После принятия «Закона о дальнейшей демократизации структуры и методов работы государственных органов в землях ГДР», 25 июля 1952 г. ландтаг Саксонии-Ангальт принял решение о своем самороспуске и образовании округов Галле и Магдебург.

3 октября 1990 г. произошло воссоединение Германии. Саксония-Ангальт вновь появилась как отдельная земля на карте Германии. 14 октября впервые после 1946 года жители участвовали в свободных выборах членов земельного парламента. Отдельные входящие в землю регионы являются старейшими культурными центрами Германии.

Саясат

Премьер-министры Төменгі Саксония 1946 жылдан бастап:

Экономикасы

  • Қарыздар: 6 018 € бір адамға шаққанда (2002)
  • Общая зқарыз: 48 миллиард. € (2002)

Төменгі Саксонияның экономикасы ауылшаруашылық сипатта және ол өте жақсы дамыған машина жасау, Фольксваген (VW) в қ. Вольфсбург.

Ғылым

Төменгі Саксониядағы ең маңызды оқу орны ол Георг-Август университеті қ. Гёттинген, Техникалық Университет Брауншвейг (de:Technische Universität Braunschweig), медициналық институт Ганновер (de:Medizinische Hochschule Hannover), ветеринарлық институт Ганновер (de:Tierärztliche Hochschule Hannover) және т.б.

Туризм

Бірінші кезекте туристарды Гарц тауы қызықтырады. de:Eichsfeld, de:Weserbergland, de:Leinebergland, Солтүстік теңіздің жағасы de:Nordsee, Люнебург жазығы de:Lüneburger Heide, de:Wümmeniederung, de:Steinhuder Meer, de:Dümmer және Аллер, Лайне, Хунте, Вюмме және Везер өзендерін аралап қайтуға болады. Туристарды тағы атқыштардың дәстүрлі ойындары және жасыл орамжапырақтан жасалған дәстүрлі тағам қызықтырады.

Архитектурасы

Аудандар

Төменгі Саксония мынандай аудандардан тұрады (жақшаның ішінде ауданның индекстері және автомобиль номерлері көрсетілген):

  1. Аммерланд (аудан) (WST)
  2. Аурих (аудан) (AUR)
  3. Графство Бентхайм (аудан) (NOH)
  4. Целле (аудан) (CE)
  5. Клоппенбург (аудан) (CLP)
  6. Куксхафен (аудан) (CUX)
  7. Дипхольц (аудан) (DH)
  8. Эмсланд (аудан) (EL)
  9. Фризия (аудан) (FRI)
  10. Гифхорн (аудан) (GF)
  11. Гослар (аудан) (GS)
  12. Гёттинген (аудан) (GÖ)
  13. Хамельн-Пирмонт (аудан)(HM)
  1. Ганновер (аумақ) (H)
  2. Харбург (аудан) (WL)
  3. Хельмштедт (аудан) (HE)
  4. Хильдесхайм (аудан) (HI)
  5. Хольцминден (аудан) (HOL)
  6. Лер (аудан) (LER)
  7. Люхов-Данненберг (аудан) (DAN)
  8. Люнебург (аудан) (LG)
  9. Ниэнбург-на-Везере (аудан) (NI)
  10. Нортхайм (аудан) (NOM)
  11. Ольденбург (аудан) (OL)
  12. Оснабрюк (аудан) (OS)
  13. Остерхольц (аудан) (OHZ)
  1. Остероде (аудан) (OHA)
  2. Пайне (аудан) (PE)
  3. Ротенбург-на-Вюмме (аудан) (ROW)
  4. Шаумбург (аудан) (SHG)
  5. Зольтау-Фаллингбостель (аудан)(SFA)
  6. Штаде (аудан) (STD)
  7. Ильцен (аудан) (UE)
  8. Фехта (аудан) (VEC)
  9. Ферден (аудан) (VER)
  10. Везермарш (аудан) (BRA)
  11. Виттмунд (аудан) (WTM)
  12. Вольфенбюттель (аудан) (WF)

Еркін қалалар (Kreisfreie Städte)

  1. Брауншвейг (BS)
  2. Вильгельмсхафен (WHV)
  3. Вольфсбург (WOB)
  4. Дельменхорст (DEL)
  5. Зальцгиттер (SZ)
  6. Ольденбург (OL)
  7. Оснабрюк (OS)
  8. Эмден (EMD)
Тұрғына 40 мыңнан асатын қалалар
31 наурыз 2011 жыл бойынша
Ганновер 523,0 Лангенхаген 52,7
Брауншвейг 248,9 Эмден 51,6
Оснабрюк 164,1 Линген 51,1
Ольденбург 162,0 Куксхафен 50,4
Вольфсбург 121,6 Пайне 48,6
Гёттинген 121,0 Штаде 46,1
Хильдесхайм 102,8 Мелле 46,1
Зальцгиттер 102,1 Нойштадт 45,0
Вильгельмсхафен 81,3 Лерте 43,2
Дельменхорст 74,4 Зеветаль 42,2
Люнебург 73,0 Гифхорн 41,5
Целле 70,2 Вунсторф 41,0
Гарбсен 61,7 Гослар 40,9
Хамельн 57,7 Аурих 40,5
Вольфенбюттель 53,5 Латцен 40,2
Нордхорн 53,0

Аумақтар

Дереккөздер

  1. ↑ Wulff soll Bundespräsident werden (нем.)

Сыртқы сілтемелер

 

Үлгі:Link FA

«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Саксония-Анхальт&oldid=950073» бетінен алынған