Атакамит

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту


Atacamite

Atacamite prisms from Chile
Негізі
Санаты Минерал
Химиялық формуласы Cu2Cl(OH)3
Strunz classification 03.DA.10a
Crystal symmetry Orthorhombic dipyramidal
H-M symbol: (2/m 2/m 2/m)
Space group: Pmcn
Unit cell a = 6.03 Å, b = 9.12 Å, c = 6.865 Å; Z = 4
Ерекшеліктері
Түсі Bright green, dark emerald-green to blackish green
Кристал пішіні Slender prismatic crystals, fibrous, granular to compact, massive
Сингониясы Orthorhombic
Twinning Contact and penetration with complex twinned groupings
Үгітіндісі Perfect on {010}, fair on {101}
Агреттары Conchoidal
Беріктігі Brittle
Моль шкаласы бойынша минерал қаттылығы 3 - 3.5
Streak Apple green
Diaphaneity Transparent to translucent
Үлес салмағы 3.745 – 3.776
Оптикалық сипаты Biaxial (-)
Refractive index nα = 1.831 nβ = 1.861 nγ = 1.880
Birefringence δ = 0.049
Pleochroism X = pale green; Y = yellow-green; Z = grass-green
2V angle Calculated: 74°
Dispersion r < v, strong
Дереккөздер [1][2][3]

Атакамит — СuС12 ЗСu(ОН)2 . Минералдың аты Атакама (Чили) шөлінің атына қойылған. Химиялық құрамы. Cu 59,5%, С1 16,6%, Н2O 23,9%. Қаттылығы 3—3,5, меншікті салмағы 3,7—3,8. Түсі көгілдір, қара көк. Сызығы жасыл. Шыныдай жылтырауық.

Құрылымдық сызбанұсқасы

Сингониясы ромбылық ; ромб-дипирамида түрінде. Бейнесі призмаша; талшықты, тұтас түрлері де болады. Оптикалық солақай, 2u = — 75° Ng =1,880, Nm = 1,861, Np, = 1,831

Жаратылысы. Атакамит мысты кендердің тотық бетінде куприт, малахит, азуриттермен бірге пайда болады. Атакамит мыс кенінде қолданылады.

Кендері КСРО-да Солтүстік Уралда, Қазақстанда, Алтайда; шет елдерде Копиапода, Санта-Розада (Чили), Альгодонбайда (Боливия), Бурра-Буррада (Австралия) бар.[4]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Atacamite on Mindat.org
  2. Handbook of Mineralogy
  3. Atacamite on Webmineral
  4. Кристаллография, минералогия, петрография. Бұл кітап Абай атындағы Қазақтың мемлекеттік педагогты институтының, география факультетінде оқылған лекциялардың негізінде жазылды, 1990. ISBN 2—9—3 254—69