Ақтау (криминалистика)

Ақтау —

1. қылмыс уақиғасы айқындалмаған, сотталушының әрекетінде қылмысты құрайтын нышандар болмаған немесе оның қылмыс істеуге қатысқандығы дәлелденбеген кезде шығарылатын сот үкімі. Сондай-ақ, ҚР Қылмыстық іс жүргізу кодексінің 37-бабының арнаулы тармақтарында көзделген негіздерге сүйене отырып, ізге түсу органдары айыпталушыны (сезіктіні) кінәсіз деп тани алады. Ақтау үкімінің сипаттамалы-дәлелді және қорытынды бөлігіне қатысты талаптар осы Кодекстің 381, 382-баптарында көзделген;
2. кең мағынасында алғанда азаматтың нұқсан келтірілген абырой-беделін, адал атын, әділеттілікті қалпына келтіру., Мысалы, 1993 ж. 14 сәуірде Қазақстан Республикасының

“Жаппай саяси қуғын-сүргіндер құрбандарын ақтау туралы” заңы шықты. Оның 1-бөлімінің (“Жалпы ережелер”) 1-бабында “адамды сот тәртібінде немесе заңмен белгіленген басқа тәртіпте саяси қуғын-сүргіндерден зардап шеккен деп тану, оның бұзылған құқыларын қалпына келтіру, ол шеккен моральдық немесе материалдық залалдың орнын толтыру ақтау деп ұғылады” делінген. Сондай-ақ заңда ақтауға жататын адамдар санаты және ақтаудың тәртібі мен нәтижелері көзделген.