Бадр Әд-Дин Кашмири

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бадр Әд-Дин Кашмири, Бадр әд-Дин әл-Кашмири бин әс-Салам әл-Хусайни бин Сайид Ибраһим (16 ғасыр) — тарихшы, ақын, Жазушы. Абдолла хан (Абдаллаһ ІІ) тұсында Кашмирден Бұхараға келіп, шейһ Қожа Мұхаммед ислам мен оның ұлы Қожа Сайидтің сарайында қызметте болды. Өзінің “Раузат ар-ризуан уә хадиқат әл-ғилман” атты еңбегімен танылған. Шығармада Мауераннахрдың 16 ғасырдың 2-жартысындағы экономикалық, саяси және мәдени өмірі, Бұхара хандығы мен Иран арасындағы қарым-қатынас сипатталған. Бұхара, Самарқан, Мерв ақындарының ғазал, рубаи, мәснеуи үлгісінде жазылған өлеңдері берілген. Тәуекел ханның өз ағасы Есім сұлтанды 20 мың әскермен Самарқанда қалдырып, 70—80 мың әскерімен Бұхараға бет алғандығы, қазақтардың Сыр бойындағы қалалар мен Ташкентті қайтарып алғандығы туралы жазады. Осы аймақтарда саяси үстемдікке ие болған Қазақ хандығында өндірістік қатынастардың қалыптасуы туралы деректер келтірген. Ол бұдан басқа “Шам-и-дилафруз”, “Мир, аж әл-камилин”, “Раузат әл-жаман”, “Бахр әл-аузан” сияқты әдеби шығармалар жазды. [1][2]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Абдураимов М.А., Очерки аграрных отношений в Бухарском ханстве в XVІ — первой половине ХІХ века, т. 1 — 2, Таш., 1966, 1970; Ахмедов Б.А., Историко-географическая литература Средней Азии XVІ — XVІІІ вв.: Письменные памятники, Таш., 1985.
  2. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, I том