Баймұхамет Шағыров

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Баймұхамет Шағыров (22.8. 1902, қазіргі Алматы облысы Қаратал ауданы — 26.9.1986, Алматы) — саяси қуғын-сүргін құрбаны, мемлекет қайраткері.

1919 жылы Талдықорған ауыл шаруашылығы мектебін, 1926 жылы Мәскеудегі БК(б)П ОК жанындағы партия мектебін бітірген. 1919 — 25 жылы Талдықорған уезінде партия комитетітінің хатшысы, уездік “Қосшы” одағының төрағасы, 1926 — 37 жылы Алматы, Орал, Қостанай облыстарында, Қазақ АКСР-і жабдықтау халық комиссариатында жауапты қызметтер атқарған. 1937 жылы Қазақ КСР-і юстиция халық комиссары қызметіне тағайындалып, 1938 жылы КСРО Жоғарғы Сотына мүше болды. 1939 жылы “Халық жауларын іздестіруде табансыздық танытып отыр” деген желеумен тұтқындалып, саяси қуғын-сүргінге ұшыраған. 1953 жылы 30 желтоқсанда ақталды. “Құрмет белгісі” орденімен марапатталған.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Энциклопедиясы, 9 том 18 бөлім