Барорецептор

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Барорецептор (гр. baros - «ауырлық») - қан тамырындағы қан қысымын реттейтін сезімтал нерв ұштары. Олар ірілі-уақты қан тамырларының бәрінде де болады. Алғашқы кезде Барорецепторлар тек каротин синусы маңында, қолқада, кіші қан айналыс шеңберіндегі тамырларда ғана болады деп саналған. Барорецепторлардың ұсақ қан тамырларында да болатындығын К.М.Быков дәлелдеді (1947 ж.). Қан қысымы көтерілген кезде Барорецепторлар тітіркенеді де, рефлекторды тұрде артериядағы қан қысымы төмендейді, жүрек соғуы бәсеңдейді. Ал қан қысымы төмендеген кезде мұның керсінше рефлекс пайда болады. Барорецепторлардың тітіркенуі тыныс алу процесіне, бұлшық еттер қызметіне, адреналиннің бөлінуіне т.б. да процестерге әсер етеді. Барорецепторлардың негізгі физиологиялық маңызы - олар жүрек-қан тамыр жүйесін қан қысымының кенет өзгеруінен қорғайды, ішкі органдардың қызметін реттеуге қатысады [1].

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 2 том