Бехтерев ауруы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бехтерев ауруы деп буындардың ,соның ішінде омыртқа бағанасы буындарының созылмалы жүйелі қабынуын айтады. Осыған байланысты омыртқа бағанасы өз әрекетін жоғалтып белгілі бір қалыпта, қимылсыз бекіп қалады. Бұл науқас жастарда, көбінесе ер адамдарда болады.

Этиологиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Осы аурудың шығуында ішек және зәр жолдарының инфекцияларына зор көңіл бөлінеді. Бұл аурудың дамуында тұқым қуалау белгілерінің орны бөлек, аурулардың 90 пайызынан көбінде HLA В27 антигендері табылған, аурудың жақын тумаларының 3 пайызы осы ауруға шалдығатыны анықталған.

Пантогенез[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Бехтерев ауруында организмде дәнекер ұлпаның метаплазия жолымен шеміршек және сүйек ұлпаларына айналуын күшейтетін, химиялық құрылысы, қай жерде түзілуі белгісіз, зат пайда болады.

Патологиялық анатомиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Патологиялық процесс синовиальды қабықтардың пролиферативті қабынуынан басталады, қабыну сіңбелері лимфоциттерден және макрофагтардан тұрады. Қысқа мерзімнен кейін осы жерде әуелі фиброзды, кейін сүйекті анкилоз дамиды. Буын қабында, синовиальді қабықтарда, басқа да жұмсақ ұлпаларда алдымен шеміршектену процесі жүреді. Осы типтегі өзгерістер омыртқааралық шеміршекте, фирбозды шеңберде, жалғамаларда дамиды.

Бехтерев ауруында буыннан тыс жерлерде өзгерістер болады. Аурулардың 25 пайызында жіті ирит, иридоциклит,кератит және коньюнктивит, ал 2-8 пайызында аортит байқалады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Т.,"Ж.Б.Ахметов,Патологиялық анатомия,1993 ж.,88 б.,ISBN 5-630-00264-3