Білім саласындағы мемлекеттік саясат қағидасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Білім саласындағы мемлекеттік саясат қағидасы — білім саласындағы мемлекеттік саясат негізгі ережеге негізделеді. Білім мекемелерінің дербестігі - тәрбиеленушілердің жүйелі бағалануы аралық аттестациясының мерзімді және тәртіптік, оқу жоспарының бекітілуіндегі және өнделуіндегі өзіндік білім мекемелерінің ұсынылуы. Білім беруді гуманистік сипаттамасы – білім беру бағдарламасының және оқу-тәрбие мекемесі жүйесінің кұрылуы. Олар кез–келген деңгейдегі білім алудың түрлі тұрғын топтарының шектеусіз құқықтарының кез-келген білім беру сұраныстарын қанағаттандыра алады.

Білім беруді демократияландыру – білім беруге мемелекеттік монополияның жойылуы және қоғамдық мемелекеттік жүйеге ауысуы; орындарда басқару қызметін максималды тасымалдау мен өкілетті орталық, аймақтық және жергіліктілік арасындағы басқару мүшелерінің нақты шектелуі; мақсат, мазмұн, ұйымдасу және жұмыс әдісі, сонымен қоса, кұкықтық, экономикалық, қаражаттық білім беру мекемелерінің өздігінен таңдауы; педагогтардың білім беру мекемесіндегі басқарудағы қатысуын бұзылуының іс-әрекет бағалауының, әдістерінің, оқулықтарының технологиясымен қағида тандауының еркін және шығармашылық құқығы; оқушылардың мектеп пен білім беру саласын таңдауға, ұйде білім алу мен мемлекеттік емес оқу орындарда оқуға, қысқартылып, жеке оку жоспары бойынша білім алуға, білім беру мекемесінің басқаруындағы қатысуына кұқығы. Федералдык мәдениетті және білім беру кеңістігіінң бірлестігі – федералды бағдарлама дамуының білім беруімен ұлттық, аймақтық және муниципалды бағдарламалармен байланысты, әлеуметтік-экономикалық және мәдени дамудың жергілікті деңгейлерін, сонымен қоса, жергілікті білім беру жүйесінің ерекшеліктерін есепке алдыру.

Жалпыға қол жетерлік – барлық оку орындарының түрі Қазақстан Республикасының барлық азаматтарына жыныстық, ұлттық, тектік, діни және т.б. себептері бойынша шектеусіз оқытуға қол жеткізу. Мемлекеттік, муниципалдық білім беру мекемесінің зиялы сипаты – білім беру мекемесінің муниципалды және мемелекетгік білім беру бағдарламасы діни емес сипатымен көрінеді. Ешкандай дін конфиссиясы мемлекеттік білім беру мекемесінде насихаттана немесе қуғынға ұшыра алмайды. Еркіндік және плюрализм – балалардың, олардың ата-аналарының немесе ата-аналардың орнын басатын жандардың қалауы бойынша оқыту формасының еркін таңдауының ұсынылуы. Балалар мен ата-аналар өздерінің қалауы бойынша мемлекеттік көрнекті мектептерге немесе діни, жеке меншіктік оқу орындарын тандай алады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Педагогика / О 74 Жалпы редакциясын басқарған экономика ғылымдарының докторы, профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б. ISBN 9965-808-85-6