Бөгеуілге орнықтылық потенциалы

Бөгеуілге орнықтылық потенциалы (Потенциальная помехо-устойчивость). Хабарларды тарату кезіндегі бөгеуілге орнықтылық бір-бірімен байланысқан көп нөрселердің әрекеттерімен анықталады. Оларға кіретіндер: хабар мәліметтерінің жеткіліктігі; кодалау әдістері, тасушы сигнал қасиеті, модуляциялау түрі, арналардағы бөгеуілдер өтетін және қабылданатын сигналдар уақытының бұзылуы, сигналдарды модуляциядан немесе кодадан шығару әдістері, тағы басқалар. Осылардың бәрін ескеріп, мәселені бірден шешу өте қиын, тіпті мүмкін емес. Сондықтан бөгеуілге орнықтылықты анықтау мәселесін біртіндеп кезекпен шешуге болады.

Бөгеуілге орнықгылық теориясының кеңірек қаральш шешілген түрі — хабардың, сигналдың алғашқы түрі және арнамен таратылып берілу жағдайы белгілі сигнадды ең қолайлы, ең үйлесімді түрде қабылдау теориясы. Хабар көзінің қасиеті, сипаттары белгілі, кодалау мен модуляңиялау өдістері берілген және байланыс арнасының математикалық үлгісі де берілген деп алып, оны қабылдаудағы ең қолайлы әрі сапалы модуляциядан шығаруды анықтау мәселесін ең бірінші рет 1946 жылы көрнекті ғалым В.А. Котельников қойған. Осылай қойылған мәселе сапалық символдық дұрыс қабылдану ықтималдығымен бағаланған.

Берілген модуляциядан шығару түріндегі осы ықтималдықтың ең жоғарғы шегін В.А. Котельников бөгеуілге орнықтылық потенциалы немесе бөгеуілге орнықтылықтың ең жоғаргы мүмкіндік иіегі деп атаған.