Виктор Алексеевич Радус-Зенькович (31.12.1877 , Архангельск – 4.10.1976 , Мәскеу қаласы) – кеңестік мемлекет қайраткері, Қазақ АКСР -інің алғашқы басшыларының бірі.
Мәскеу университетінде оқыған;
1902 жылы – Иркутск губерниясына жер аударылып, шет елге қашады;
1903 жылдан РСДЖП мүшесі ретінде партияның әскери ұйымдарында (Николаев, Баку, Мәскеу қалалары) жұмыс істейді;
1908 жылы – каторгага жіберіліп, 1913 жылы Иркутск губерниясына жер аударылады;
1917 жылы – Саратов атқару комитетінің мүшесі, “Социал-демократ”, “Известия Саратовского Совета” газеттерінің редакторы;
1918 жылы – РКФСР еңбек халық комиссарының орынбасары;
1920 жылы – Қырғыз (Қазақ) Революциялық комитетінің төрағасы, ҚАКСР Халкомкеңесінің төрағасы;
1921 –22 жылдар – РК(б)П ОК Кирбюросының хатшысы;
1925 –27 жылдар – БК(б)П Орталық бақылау комиссиясының төрағасы (Минск қаласы);
1930 –33 жылдар – РКФСР еңбек халкомының орынбасары;
1933–37 жылдар – байланыс қызметкерлері одағы ОК төрағасы;
1940 жылдан КОКП ОК жанындағы марксизм-ленинизм институтында жұмыс істеді;
1956 жылы зейнетке шықты.
"Ленин ордені".
“Құрмет белгісі” ордені.[1]
↑ “Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9