Гавайлықтар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Гавайлықтар
Бүкіл халықтың саны

401 000

Ең көп таралған аймақтар

 АҚШ

Тілдері

гавай тілі, ағылшын тілі

Діні

католицизм, дәстүрлі нанымдар

ГавайлықтарГавай аралдарының (АҚШ) байырғы халқы. Жалпы халық саны 180 мың адам. Олардың саны 2000 жылғы халық санағы бойынша 401 мың болды.[1]

Аустронезиялық отбасының шығыс аустронезия тобының Гавай тілінде сөйлейді. Пиджин ағылшын тілінде, ал көпшілігі ағылшын тілінде сөйлейді. Жазуы 19 ғасырдың ортасынан бастап латын әліпбиіне негізделген.

Гавайлықтар негізінен әртүрлі конфессиялардың протестанттары мен католиктер, кейбір дәстүрлі нанымдар сақталған.[2]

XI ғасырдан бастап гавайлықтар мен туысқан халықтар теңізде жүзіп Маркиз аралдары мен Самоа қоныстанушылары Таитиліктермен белсенді тауар алмасты және сауда-саттық жасады. Өмірдің бетбұрыс кезеңі XVII ғасырда болды. Дәл сол кезде гавайлықтар еуропалық кемелерді алғаш рет көрді. Джеймс Кук Гавайи аралдарының дамуына үлкен үлес қосты. Ол аралдарды жаңаша - Сэндвич аралдары деп атады. Бірақ гавайлықтар мен британдықтардың достық және жылы қарым-қатынасы ұзаққа созыла алмады. Бұған британдықтардың немқұрайлы қарауы себеп болды. Толассыз қақтығыстар кезеңі басталып барлық оқиғаның басты кейіпкері Кук өледі, ал гавайлықтар көрші мемлекеттермен соғыста бетпе-бет қалды қалды. Тек еуропалық қолдаудың көмегімен ғана патша Камехамеха жеңіске жетті. Қақтығыс жағдайының құны тым үлкен болды, шайқастар мен қорқынышты аурулар Гавайи тұрғындарының көпшілігінің өмірін жоғалтуға әкелді.[3]

1820 жылдары арал Тынық мұхитындағы американдық кит аулаудың негізгі базасы болды. Америкалық компаниялар сол жерден сандал ағашын экспорттай бастады. 1820 жылдан бастап АҚШ-тың протестанттық миссионерлері жоғарғы көсемдермен және олардың көмегімен қалған гавайлықтар христиан дініне кіргізді. 1850 жылдардан бастап плантациялық шаруашылықтың дамуымен Шығыс және Оңтүстік-Шығыс Азия елдерінен он мыңдаған жұмысшылар жұмыс істеу үшін Гавайиге әкелінді. Шетелдіктердің енуі гавайлықтардың иеліктен айырылуына, жойылып кетуіне және басқа ұлттармен араласуына әкелді.[4]

Гавайлықтардың ата-бабалары өздерімен бірге өсіретін жеуге жарамды өсімдіктерді (таро, ямс, тәтті картоп, банан, кокос пальмасы) және өсіретін жануарларды (шошқа, иттер, тауықтар) алып келді. Жеуге жарамды тамыр дақылдарын өсіру, сонымен қатар теңізде балық аулау, балдырлар мен ұлуларды жинау гавайлықтардың негізгі кәсібі болды. Гавайлықтар плантацияларын суару үшін суару құрылыстарын салды, балық өсіретін тоғандар салды, теңіз суынан тұз алды. Олар суды арнайы террассалар мен шлюздер арқылы алыс қашықтыққа егіс алқаптарына тасымалдады. Гавайлықтар топырақты тас балталармен қайраған таяқтармен қопсытқан.

Кеме жасау, ағаш ою, баст (тапа) дан көркем боялған мата, құс қауырсынынан жадағай мен дулыға жасау, т.б. дамудың жоғары деңгейіне жетті.[5]

Тұрмыс салты

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Гавайлықтар көп отбасылық қауымдастықтарда (охана) өмір сүрді, екі әлеуметтік қабатқа бөлінді: ақсүйектер (алии) және қауымдар (макааинана). Жеке аралдарды жасақтарға сүйенген жоғарғы көсемдер басқарды. Ерте мемлекеттік білім қалыптасты. Діни және әлеуметтік тыйымдар (тыйымдар) гавайлықтардың бүкіл өмірін реттеп отырды.

Гавайлықтар ата-бабасынан қалған мұраны ұмытпаған. Бүгін Гавайидің көптеген бөліктерінде арал тұрғындарының ұлттық мақтанышы болып табылатын салттық хула биін тамашалауға болады, сонымен қатар Гавай халқының ежелгі құдайлары мен батырлары туралы әңгімелейтін көне меле әндерін тыңдауға болады.[6][7]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]