Дашоғыз уәлаяты
| Дашоғыз уәлаяты | |
| түрікм. Daşoguz welaýaty | |
| Әкімшілігі | |
|---|---|
| Ел | |
| Енеді |
7 атырап, 2 қала |
| Әкімш.орт. | |
| Хәкім |
Назармұрат Назармұратов |
| Тарихы мен географиясы | |
| Координаттары |
41°00′00″ с. е. 58°30′00″ ш. б. / 41.00000° с. е. 58.50000° ш. б. (G) (O) (Я)Координаттар: 41°00′00″ с. е. 58°30′00″ ш. б. / 41.00000° с. е. 58.50000° ш. б. (G) (O) (Я) |
| Құрылған уақыты | |
| Жер аумағы |
73 430 км² (5 орын) |
| Тұрғындары | |
| Тұрғыны |
1 370 400 адам (2005)(2 орын) |
| Тығыздығы |
18,66 адам/км² (2 орын) |
| Ресми тілі |
түрікмен |
| Сандық идентификаторлары | |
| Аббревиатура |
DZ |
| ISO 3166-2 коды |
TM-D |
| Телефон коды |
+993 3 |
| Пошта индекстері |
746300 |
| Автомобиль коды |
DZ |
|
| |
 Дашоғыз уәлаяты Ортаққорда
Координаттар: 41°00′00″ с. е. 58°30′00″ ш. б. / 41.00000° с. е. 58.50000° ш. б. (G) (O) (Я) | |
Дашоғыз уәлаяты (түрікм. Daşoguz welaýaty) — Түрікменстанның солтүстігіндегі әкімшілік бірлік. Уәлаяттың әкімшілік орталығы – Дашоғыз қаласы.
Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1992 жылы 14 желтоқсанда бұрынғы Ташауыз облысының аумағында құрылды.
2022 жылдың 10 қарашасында Дашоғыз уәлаятындағы Құбадақ атырабы мен Құрбансұлтан әже атындағы атырап жойылды[1].
Географиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Дашоғыз уәлаяты оңтүстігінде Ахал уәлаятымен, батысында – Балқан уәлаятымен, шығысында – Лебап уәлаятымен, солтүстігінде – Қарақалпақстан Республикасымен және Өзбекстанның Хорезм облысымен шектеседі. Уәлаят Сарықамыс көлімен ұласады.
Әкімшілік-аумақтық бөлінісі[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Дашоғыз уәлаятына 7 атырап және 9 қала кіреді.
7 атырап:
- Ақтепе атырабы (бұрынғы Ленин),
- Болдымсаз атырабы (бұрынғы Калинин),
- Көроғлы атырабы (бұрынғы Тақта),
- Көнеүргеніш атырабы,
- Шабат атырабы (бұрынғы Ташауыз, С.А.Ниязов ат.),
- Рухубелент атырабы (2 сәуір 2007 жылы құрылды),
- Сапармұрат Түрікменбашы атындағы атырап (бұрынғы Октябрьск).
Археология[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Әмудария өзенінің көне Сарықамыс атырауындағы 2 Күйесай қонысы бойынша ерте темір дәуіріндегі (б.з.б. VII—IV ғ.) күйесай мәдениеті аталды[2][3].
Хәкімдері[өңдеу | қайнарын өңдеу]
| № | Аты | Лауазымға тағайындалды |
Лауазымнан босатылды |
Босату себебі |
| 1 | Сапаркелді Мотаев | 26.06.1992 | 02.08.1996 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 2 | Жағмыр Әуезұлы Әуезов | 02.08.1996 | 1997 | |
| 3 | Жазкелді Потайұлы Күндоғдиев | 23.07.1997 | 11.09.2000 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 4 | Хабибулла Абдуллаұлы Дұрдиев | 11.09.2000 | 15.11.2002 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 5 | Ишанқұлы Гүлмұратов | 15.11.2002 | 01.12.2004 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 6 | Какамұрат Аннақылышев | 01.12.2004 | 25.01.2006 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 7 | Ағанияз Мұсақұлыұлы Ақиев | 25.01.2006 | 27.11.2006 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 8 | Сапармұрат Әшіров | 27.11.2006 | 10.07.2009 | жұмыстағы кемшіліктері үшін |
| 9 | Мәметнияз Әуезұлы Нұрмәмедов | 10.07.2009 | 08.07.2011 | басқа жұмысқа ауысты |
| 10 | Есенмұрат Оразкелдиев | 08.07.2011 | 09.07.2015 | басқа жұмысқа ауысты |
| 11 | Оразмұрат Құрбанназаров | 09.07.2015 | 12.05.2017 | басқа жұмысқа ауысты |
| 12 | Мәмет Байрамқұлиев | 12.05.2017 | 17.06.2019 | басқа жұмысқа ауысты |
| 13 | Назармұрат Келдімұратұлы Назармұратов | 17.06.2019 | ағымдағы |
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Түрікменстан Ұлттық Кеңес Мәжілісінің қаулысы (орыс.) (10 ноября 2022).(қолжетпейтін сілтеме)
- ↑ Вайнберг Б. И. Әмудариядағы Сарықамыс атырауындағы ерте темір дәуіріндегі күйесай мәдениеті // Орталық Азия археологиясының жетістіктері. — М., 1975. — Шығ. 3.
- ↑ Вайнберг Б. И. Күйесай мәдениетінің ескерткіштері // Хорезм шекарасындағы көшпенділер. — М., 1979.