Дмитрий Константинович Кантемир

Дмитрий Константинович Кантемир
Лауазымы
Сенатор
1721 — 1723
Молдавия князьдігінің билеушісі
1710 — 1722
Ізашары	Николай Маврокордат
Ізбасары	Лулу Костаки
Молдавия князьдігінің билеушісі
1693
Ізашары	Константин Кантемир
Ізбасары	Константин Георгиевич Дука
Өмірбаяны
Білімі	Ұлттың ұлы мектебі
Ғылыми дәрежесі	академик (1714)
Дүниеге келуі	26 қазан 1673 (1673-10-26)
Қайтыс болуы	21 тамыз 1723 (1723-08-21) (49 жас) Ресей империясы
Жерленді	Николо-Грекиялық монастырь
Династия	Кантемир
Әкесі	Константин Фёдорович Кантемир
Анасы	Ана Бантыш
Жұбайы	Кассандра Кантакузен, Анастасия Ивановна Трубецкая
Балалары	Дмитрий, Мария, Сербан, Матвей, Константин, Смарагда, Антиох, Екатерина
Әскери қызметі
Атағы	Құпия кеңесші (1722; Ресей)
Басқарды	Осман империяcы (1711-ге дейін) Ресей империясы (1711-ден бастап)
Шайқасы	Орыс-түрік соғысы(1710—1713) Парсы жорығы (1722—1723)
Ғылыми қызметі
Ғылыми аясы	антрополог, тілтанушы, тарихшы, философ, композитор, картограф, жазушы, географ, шығыстанушы
Dimitrie Cantemir Ортаққорда

Дмитрий Константинович Кантемир (26 қазан 1673 — 21 тамыз 1723) — Молдова ғалымы, энциклопедист, саяси қайраткер. 1710 жылдан Молдавияның билеушісі. 1711 жылы Осман империясына қарсыласу үшін Ресей империясымен одақтасып, оның құрамына кіру туралы Петр І - мен келісімге келді. Петр І - нің Прут жорығы (1711) Молдавияны азат ете алмаған соң, орыс әскерлерімен бірге 4 мыңдай молдаванды ертіп Ресейге кетті. Патшаның шығыс мәселелері жөніндегі кеңесшісі болып, кінәз дәрежесіне жетті. Ғылыми жұмыстармен шұғылданды. 1714 ж. Берлин академиясының мүшесі болды. 1722—23 ж. Парсы жорығында Петр І - нің жорық кеңсесін басқарды. Тарихи еңбектері негізінен патриотизм, Ресейдің балкандағы ықпалы, Молдавияның экономикасының көркею мәселелеріне арналды.