Дүниежүзілік гемофилия күні

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Дүниежүзілік гемофилия күні (ағыл. World Hemophilia Day) - жыл сайын 17 сәуірде бүкіл әлемде атап өтілетін халықаралық күн. «Гемофилия күні» - жұмыс күні емес.

Дүниежүзілік гемофилия күні алғаш рет 1989 жылы атап өтілді. Бұл халықаралық күнді өткізу туралы бастама екі танымал халықаралық ұйымға: Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымына және Дүниежүзілік гемофилия федерациясына (ДСҰ) тиесілі. «Гемофилия күніне» арналған 17 сәуір күнін ұйымдастырушылар кездейсоқ таңдамады: бұл Дүниежүзілік гемофилия федерациясының негізін қалаушы Фрэнк Шнейбель осы күні туылды. Бүкіләлемдік гемофилия күні, Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы және Дүниежүзілік гемофилия федерациясы қабылдаған мақсат - әлемдік қоғамдастықтың, саясаткерлердің, денсаулық сақтау саласының қызметкерлері мен қарапайым медицина қызметкерлерінің назарын гемофилиямен ауыратын науқастардың күнделікті кездесетін мәселелеріне назар аударту және олардың білімін арттыру. Бұл тұқым қуалайтын ауру коагуляция процесінің бұзылуымен байланысты .«Дүниежүзілік гемофилия күні» жыл сайын жаңа ұранмен аталып өтеді. Ол гемофилиямен байланысты және белгілі бір проблеманы шешуге бағытталған. Сонымен, 2009 жылы осы күннің ұраны: «Біз біргеміз», ал 2011 жылы «МДМ» ұранымен өтті: «Біз сіздің көмегіңізге өте мұқтажбыз!». Дүниежүзілік гемофилия федерациясының медициналық істер жөніндегі вице-президенті Элисон Стрит бұл сөздердің мағынасын егжей-тегжейлі түсіндірді: «Гемофилиямен ауыратын науқастардың қажеттіліктерін жан-жақты қанағаттандыру үшін гематологтардың, ортопедтердің, стоматологтардың, физиотерапевтердің, дәрігерлердің күш-жігерін үйлестіре отырып, пәнаралық жұмыс принципін тиімді қолдану қажет. Психологтар, әлеуметтік қызметкерлер», Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымының, Дүниежүзілік гемофилия федерациясының, гемофилия пациенттерінің қоғамының, ғалымдар мен дәрігерлердің күш-жігерінің арқасында гемофилия диагнозы өлім жазасы ретінде тоқтатылды. Бірақ бұл түпкілікті жеңіске дейін біздің жетістіктерімізге сүйенуге негіз жоқ. Бұл аурудан әлі алыс.

Мәлімет осы жерден алынған: [1]