Дүрбелең

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Дүрбелең (гр. раnісоn — аңыз бойынша адамдарды үрейлендіретін көне грек құдайы Пананың атынан шыққан) — жағдай мен өз іс-әрекеттерін дұрыс бақылау қабілеттіліктерінің төмендеуінен пайда болатын қатты қобалжу жағдайы, шынайы немесе жорамалды іс-әрекеттер мен кауіп-катерлердің ықпалымен жеке адамдардың немесе адамдар тобының бой бермейтін қорқыныш күйі. Ұрыстық жағдайларда дүрбелеңнің пайда болуының негізгі себептері: қарсыластың жаңа ұрыстық құралдар мен ұрыстық қимылдардың жаңа тәсілдерін кенеттен колдануы; әскерлердің жорықтан және қарсыластың ұзақ атысынан шаршауы; үлкен шығындар: кез келген кездейсоқ жағдайлар ерекше кабылданатын нашар ұйымдастырылған түнгі ұрыстар; сарбаздардың өзінің каруының қуаттылығына және өздеріне қойылған тапсырманы орындауда командирінін қабілеттілігіне сенімінің жоқтығы және т.б. Жалпы алғанда дүрбелең ұрыс және соғыс үшін зиян салдарлы болуы мүмкін. Дүрбелеңді болдырмаудың негізгі шаралары: жауынгерлерді катаң әскери тәртіпке тәрбиелеу; командирлердің бағыныштыларымен үздіксіз карым-катынаста болып, байсалдылықтын және ерліктің үлгісін көрсетуге дайын болуы; үздіксіз моральдық-психологиялық жұмыстар жүргізу; әр түрлі сыбыстармен күресу; қарсыластың қимылдарына жоғары қырағылық көрсету. Дүрбелең болған жағдайда сырткы түрткі болатын жағдайлар (шешуші бүйрық, сабырлылық және ойдың саралығын сақтаған командирдін батыл іс-әрекеті) жауынгерлердін үрейді жеңуіне септігін тигізіп, оларды ақыл мен тәртіп талаптарына кайта бағыну мүмкіндігін туғызады. Ұрыста дүрбелең болдырмау үшін жауынгерлердің сенімділігі, олардын ұрыстық шынығулары және тәртіптілігі мен бірлігі шешуші рөл атқарады. Дүрбелең командирдің батыл іс-әрекеттері арқасында жойылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ, 2001 жыл