Жапырақ түсу

ЖАПЫРАҚ ТҮСУ– өсімдіктің эвол. дамуында әр түрлі қолайсыз жағдайға бейімделуі. Ж. т. күзде күн суытып, топырақ құрғаған кезде тамырдан өсімдікке келетін ылғалдың азаймауын және қыста қалың қар жауғанда өсімдік бұтағының сынып кетпеуінен сақтайды. Сондай-ақ жапырақтағы фотосинтез процесі бірте-бірте әлсірейді. Жапыраққа жасыл түс беретін хлорофилдің құрамындағы пигменттер өзгеретіндіктен, жапырақтың да түсі өзгереді. Мыс., шиенің, көк теректің, т.б. жапырақтары қызарады; жүзімнің, ақшатырдың жапырақтары ағарады, қайыңның, жөкенің, шетеннің жапырақтары сарғаяды. Ж. т. кезінде жапырақ пен сабақ арасындағы зат алмасу тоқтайды. Жапырақ сабағы түбіндегі клеткалар ыдырап, ажырау қабаты пайда болады. Бұл кезде жапырақ сабаққа әрең ілініп, өзінің салмағынан, жел, жауын әсерінен үзіліп түседі. Ыстық және тропиктік аймақтарда жапырақ құрғақшылық кезеңде де түседі, ал мәңгі жасыл өсімдіктерде қартайған жапырақтар бір-бірлеп түсіп отырады. Жапырақты газ, бу әсерімен, күн сәулесін не суды жеткіліксіз беріп қолдан да түсіруге болады. Мыс., машинамен жинау алдында мақтаны суармай, жапырағын түсіреді.‎