Мазмұнға өту

Жеке өмірге қолсұғылмаушылықты бұзу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет

Жеке өмірге қолсұғылмаушылықты бұзу – адамның жеке өмірі туралы оның жеке немесе отбасы құпиясын құрайтын мәліметтерді оның келісімінсіз заңсыз жинау немесе тарату. Адамның өз қызмет бабын пайдаланып жасаған нақ сол әрекеттер, сол сияқты нақ сондай зардаптарға әкеп соққан, мәліметтерді көпшілік алдында сөйлеген сөзде, көпшілікке көрсетілетін шығармаларда немесе бұқаралық ақпарат құралдарында тарату, адам мен азаматтың конституциялық, және өзге де құқықтары мен бостандықтарына қарсы қылмыс болып табылады.[1]

Жеке өмірге қолсұғылмаушылық құқығының мазмұны

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  • Адамның жеке өмірі туралы ақпаратты оның келісімінсіз жинауға, сақтауға, пайдалануға және таратуға тыйым салу;
  • Өзіңіз туралы ақпаратты бақылау құқығы;
  • Ар-намыс пен жақсы есімді қорғау құқығы;
  • Дербес деректерді қорғау құқығы;
  • Байланыс құпиясына құқық (кейде жеке құқық ретінде қарастырылады);
  • Тұрғын үйге қолсұғылмаушылық құқығы (кейде жеке құқық ретінде қарастырылады);
  • Дәрігерлік құпия, бала асырап алу құпиясы, мойындау құпиясы және кәсіби құпияның басқа түрлері және т.с.с.

Бұзған адамға қолданылатын жаза

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Осы құқықты бұзған адамға Қылмыстық кодекстің 147-бабында көзделген жаза қолданылады.

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Орысша-қазақша заңдық түсіндірме сөздік-анықтамалық. — Алматы: «Жеті жарғы» баспасы, 2008 жыл. ISBN 9965-11-274-6